می‌گویند: «زندگی در کشوری که قهرمان می‌پرورد حتماً شرایط به خصوصی دارد» و این دقیقاً همان مکان و زمانی است که نلسون ماندلا پرورش می‌یابد و قیام می‌کند. ماندلا رهبر اسطوره‌ای آفریقای جنوبی که یادآور شعار "رهبر آزادی و آشتی" است. کسی که تمام زندگی خود را وقف مبارزه با نژادپرستی و برخورداری مردم کشورش از آزادی و حقوق یکسان کرد.

در دوران زندگی او رژیم سفیدپوست آپارتاید روی کار بود. او پس از پیروزی در مقابل رژیم آپارتاید به‌جای آنکه مسیر کینه و نفرت را در پیش بگیرد ، آغوش خود را به روی سفیدپوستان گشود و به همین دلیل محبوبیت بزرگی در جامعه جهانی کسب کرد. مبارزه مسلحانه، برای ماندلا، آخرین راه چاره بود؛ او همواره پایبند به عدم توسل به خشونت بود اما پس از حادثه قتل‌عام شارپ ویل مجبوراً آن را کنار گذاشت و برای جمع‌آوری کمک‌های تسلیحاتی و مالی به خارج از کشور سفر کرد، اما به‌محض ورود به کشورش بازداشت شد. ماندلا که متهم به تحریک مردم و تلاش برای سرنگونی حکومت بود در سال 1964 در جریان «محاکمه ریوونیا» محکوم به حبس ابد شد.

دفاعیه او در دادگاه برای همیشه در حافظه‌ تاریخ ماندگار شد. او در این محاکمه گفت: «در طول زندگی‌ام خود را وقف مردم آفریقا کرده‌ام. با استیلای سفیدپوستان مبارزه کرده‌ام و با استیلای سیاهان نیز مبارزه کرده‌ام. به دنبال آرمان جامعه‌ای آزاد و دموکراتیک که همه بتوانند در آن در توازن و با فرصت‌هایی برابر زندگی کنند بوده‌ام. این آرمان من است که امیدوارم با آن زندگی کرده و بدان دست یابم. اما اگر نیاز باشد آماده‌ام برای این آرمان بمیرم»

او در دوران حبس خود در جزیره روبن  کتاب زندگانی خود با عنوان «راه طولانی به‌سوی آزادی» را نوشت و هنگامی که

ماندلا جایزه صلح نوبل را برد، اعلام کرد: «انسانیت، همه ما را سوای رنگ پوستمان به نژادی واحد تبدیل کرده و ما را قادر خواهد ساخت که همچون کودکان در بهشت زندگی کنیم، بدین‌سان ما سعادتمندانه خواهیم زیست»

او زندگی‌اش را وقف جنگ‌های صلیبی سیاسی کرد و عاقبت به‌عنوان اولین رئیس‌جمهور سیاه‌پوست آفریقای جنوبی انتخاب شد. نلسون ماندلا هرگز از خود واقعی‌اش دور نشد و هویت اصیل خود را به عنوان یک انسان آزاد فراموش نکرد.

منابع: همشهری آنلاین، کتاب گفته‌های نلسون ماندلا