تقریباً همه‌ی محله‌های تهران برای خود تاریخ و سر گذشتی دارند. شاید اگر امروزه پا به آنها بگذارید متوجه این موضوع نشوید که آن هم به دلیل به‌اصطلاح مدرنیته شدن شهر و پیشرفت است. اما با کمی تحقیق و کندوکاو در میابید که همه‌ی آنها دارای تاریخ و سر گذشتی می‌باشند، یکی از این محله‌ها محمودیه‌ی تهران است.

قلعه عباسیه نام قدیمی محمودیه تهران است که اکنون محمودیه نام‌گرفته است ولی درگذشته به آن قلعه‌ی عباسیه می‌گفتند. اهالی می‌گویند که علت این امر وجود دیوار دورتادور منطقه بود و اینکه صاحب آن فردی به نام عباس میرزا آقاسی، یکی از وزرای دوره‌ی قاجار بوده است. این نام در کتابی به اسم ناسخ‌التواریخ نیز آمده است.

قسمت جنوبی قلعه‌ی عباسیه ده محمدیه قرار داشته است که البته برای خود جریانی دارد. ده محمدیه ابتدا بخشی از قلعه‌ی عباسیه بوده است اما پس از خریداری آن توسط محمدشاه قاجار از قلعه عباسیه جدا شد و ده محمدیه نام گرفت. برخی اسناد تاریخی حاکی از این‌اند که محمدشاه قاجار به‌محض پا گذاشتن در این قلعه جان خودش را از دست داد. اینکه چطور نام قلعه‌ی عباسیه به محمودیه تغییر یافت؛ ازاین‌قرار است که فردی به اسم علاءالدوله این منطقه را از عباس میرزا می‌خرد و آن را به اسم پسرش یعنی محمود می‌کند. این شد که نام این منطقه محمودیه شد و همان هم ماند. یکی از اهالی قدیمی محمودیه درباره‌ی یکی دیگر از مالکان محمودیه می‌گوید: دکتری سوییسی به نام دکتر اشتمپ مالک تمام این منطقه بود که این قضیه مربوط به حدود 80 سال پیش می‌شود. دکتر اشمیت اولین دندانپزشک ایران بوده است. وی همچنین دندانپزشک دربار احمدشاه قاجار بوده است. او بعدها محمودیه را تکه‌تکه کرد و هرکدام را به خارجی‌هایی که به دلایل مختلف به ایران می‌آمدند فروخت. دکتر اشتمپ عمر بسیار طولانی داشت. وی 112 سال عمر کرد. استخری که او در شمال قلعه عباسیه ساخته بود در فصل گرما محل تفریحی برای مردم قلعه شده بود. امروزه دیگر در این محله نه از باغ خبری است نه از استخر دکتر اشتمپ و نه از دیوارهای کاهگلی محمودیه. تمام اینها از بین رفته‌اند و به‌جای آن‌ها ساختمان‌های سر به فلک کشیده و فروشگاه‌ها ساخته شده‌اند. تنها چیزی که از محمودیه مانده است یاد و خاطره‌ی آن در اذهان اهالی قدیمی آن جاست.

منبع: سایت ایران مأوا