شهری که آن را پایتخت عشق می‌نامند و زادگاه جاودانه‌ترین عشق تاریخ رومئو و ژولیت است. شهر ورونا در ایتالیا در ناحیه ی ونتو قرار دارد و نقطه اتصال اروپای مرکزی به ایتالیا است. شواهد تاریخی نشان از این دارد که این شهر در سال ۸۹ قبل از میلاد به استعمار روم باستان درآمده و از آن زمان بوده که به یکی از شهرهای مهم اروپایی تبدیل شده است.

ورونا شهرت خود را مدیون شکسپیر است، آن هم درصورتی‌که حتی معلوم نیست که این نویسنده  در طول عمر خویش به این شهر سفرکرده باشد، اما، یکی از معروف‌ترین نمایشنامه‌هایش در دل این شهر رقم خورده است.

ویلیام شکسپیر درباره‌ی این شهر، نقل‌قولی بسیار معروف دارد: «به نظر من هیچ دنیایی بدون دیوارهای ورونا وجود نخواهد داشت.» و از نظر افراد سرشناسی که در طول تاریخ که از آن گذر کرده‌اند نیز؛ شهر ورونا به معنای واقعی بسیار سحر آمیز است و دری به دنیای اسرارآمیز است.

اگر بخواهیم به رد پاهای به‌جای‌مانده از تاریخ در این شهر اشاره کنیم؛ اولین مکان آمفی‌تئاتر رومی یا همان تماشاخانه‌ی ورونا است که در گذشته محلی برای برگزاری مبارزات گلادیاتورها بوده است و نماد این شهر به‌حساب می‌آید.

پس از آن می‌توان به کلیسای سن زنو ماجور که یکی از بهترین نمونه‌های سبک معماری رمانسیک اشاره کرد. این مکان افسانه‌ای دیرین در دل خود دارد که بر طبق  آن زمانی که رود "Adige" طغیان می‌کند، آب تا روبروی درب ورودی کلیسا می‌آید اما وارد کلیسا نمی‌شود و دقیقاً مقابل محل دفن هشتمین اسقف ورونا که نامش زنو بوده متوقف می‌شود.

اما نکته  جالب این است  که مهم‌ترین جاذبه گردشگری این شهر تاریخی خانه ژولیتی است که برگرفته از داستانی کاملاً تخیلی است و ژولیت واقعاً در این خانه زندگی نکرده است، اما بالکن معروف این خانه و مجسمه‌ی برنز ژولیت که در حیاط این خانه قرار دارد، عشاق و دوستداران این داستان رمانتیک را به سمت خود جلب می‌کند و حتی تیمی در این خانه وجود دارد تا به نامه‌های فرستاده شده برای او پاسخ دهند و لقب شهر عشق که به ورونا نسبت‌داده‌شده از وجود همین خانه نشئت می‌گیرد. در پایان باید گفت این شهر تصویر خود را از کوچه‌های روستایی که در اطراف میادین زیبا  بهم پیوسته شده و  ویرانه‌ های رومی که  در گذر از تاریخ در آن به‌جای مانده است، پیدا کرده است.