اشتفان تسوایگ (1942-1881) در وین، اتریش به دنیا آمد. او که در طی جنگ جهانی اول، تراژدی تأثیرگذار و ضد جنگ خود به نام ارمیا را نگاشت که کیفرخواستی بی اغماض علیه یک جنگ دیوانه‌وار بود.
تسوایگ که نویسنده‌ای پرکار بود، اما آنچه او را به یکی از محبوب‌ترین نویسندگان دوره بین دو جنگ تبدیل کرد، نوشتن زندگینامه شخصیت‌های تاریخی و فرهنگی بود. تسوایگ به‌طورکلی فردی غیرسیاسی بود که نوشته‌هایش بازتاب توجه و حساسیت او به تلاش و تقلای بشر بود.
نازی‌ها تمام آثار او، از جمله ارمیا را سوزاندند، چرا که کیفرخواستی علیه جنگ بود. او که یکی از شاگردان برجسته «فروید» بود؛ علاقۀ تسوایگ به روان‌شناسی و آموزه‌های زیگموند فروید، مهم‌ترین ویژگی آثار او یعنی بازنمایی ظریف شخصیت‌ها را شکل داد.
از دیگر دلایل شهرت او مجموعه‌ای از رمان‌ها و داستان‌های کوتاه به‌ویژه داستان (شطرنج و آموک)، رمان‌های (وجدان بیدار، آشفتگی احساسات و نامه یک زن ناشناس) و چند زندگینامه می‌باشد.
اشتفان تسوایگ در کتاب نامه یک زن ناشناس، ماجرای عاشقانه دختری دلداده را شرح می‌دهد که پس از گذشت سال‌ها تصمیم می‌گیرد برای معشوق خود نامه‌ای بنویسد و احساساتش را بیان کند؛ در این کتاب داستان، عشقی تلخ اما باورپذیر را می‌خوانید؛ عشقی یک‌طرفه اما بادوام و پایدار و ماجرای کتاب از زمانی آغاز می‌شود که در شبی بارانی نامه‌ای به دست پیانیست سابق کنسرت به نام استفن برند می‌رسد؛ دقیقاً زمانی که برند تصمیم می‌گیرد تا شهرش وین را ترک کند؛ در ابتدای نامه چنین نوشته شده است؛ وقتی این نامه را می‌خوانی ممکن است من دیگر زنده نباشم اما پس از خواندنش متوجه می‌شوی که من چه کسی هستم و چقدر دوستت داشتم و دارم. از این رمان عاشقانه در سال 1948 فیلمی در ژانر درام به کارگردانی مکس فول ساخته شده است.
منابع: مجله فرهنگی و هنری بخارا، نشر نی،کتابراه
