پزشکی حرفه ‌ای است که در هیچ دوره و زمانی انسان‌ها برای کشف و درمان بیماری‌ها از آن بی‌نیاز نبوده‌اند. سیاه زخم یا شاربن از دوران باستان به‌ عنوان یک بیماری بدخیم شناخته می‌شده است و همچنین گفته‌های زیادی وجود دارد که برخی از مرض‌ها و بیماری که به‌عنوان طاعون یا اسهال خونی منتقل شده‌اند از سیاه زخم منشا گرفته اند. اولین‌بار میکروب این مرض در سال 1850 میلادی توسط داون یک اندیشمند فرانسوی کشف شد و به دنبال آن لویی پاستور زیست‌شناس و شیمی‌دان مشهور فرانسوی پس از تحقیقات بسیار دشوار در سال ۱۸۸۱، واکسن سیاه زخم را برای علاج قطعی بیماری کشف نمود. سیاه زخم معمولاً از گوسفند به انسان سرایت می‌کند و به‌ندرت به‌وسیله گاو و اسب به انسان منتقل می‌شود و نیز سرایتش از انسان به انسان استثنایی است.

سیاه زخم یک بیماری عفونی است که در اثر وجود باکتری‌ها ایجاد می‌شود. بیماری سیاه زخم بسیار نادر است اما در صورت بروز می‌تواند اثرات جدی‌ای بر جای بگذارد. این بیماری معمولاً روی حیوانات مزرعه مانند گاو و گوسفندان تأثیر می‌گذارد اما اگر شخصی با این حیوانات در ارتباط باشد و یا اینکه در مزرعه کار کند ممکن است به این بیماری مبتلا شود. سیاه زخم در افرادی که هروئین تزریق می‌کنند نیز دیده شده است، افراد دیگری که در معرض خطر ابتلا به این بیماری قرار دارند افرادی هستند که در آزمایشگاه، باکتری‌های این بیماری را بررسی می‌کنند. سیاه زخم مسری نیست و از فردی به فرد دیگر منتقل نشده و تنها در اثر تماس با حیوانات و گیاهان آلوده رخ می‌دهد. اگر می‌دانید که در معرض خطر ابتلا به این بیماری قرار دارید، حتماً باید به پزشک مراجعه کنید.

منبع: بیماری دیروز و جنگ ‌افزار بیولوژیکی امروز/ دانشنامه ویکی ‌پدیا.