تارکوفسکی را از بزرگ‌ترین کارگردان‌ها و فیلمسازان تاریخ سینمای جهان در تمام دور‌ها می‌دانند. او با وجود تولید تنها 7 فیلم بلند در 20 سال، تأثیر عمیقی بر سینمای بین‌الملل داشته است. همچنین یک اثر فضایی - تخیلی هم در کارنامه ثبت کرده که سولاریس نام دارد.
همان‌طور که انتظار می‌رفت، سولاریس چندان بر روی قصه متمرکز نبود و رویکردش همان مضامین همیشگی موردعلاقه فیلمسازش یعنی رنج، درد و عشق است. تارکوفسکی این بار در یک موقعیت تخیلی بار دیگر رنج انسان از به یاد آوردن غم زندگیاش را یادآوری می‌کند.
آندری تارکوفسکی، در 1932 متولد شد، او یک فیلمساز روسی بود که تأثیر او بر سینما تا به امروز قابل‌لمس است. فیلم‌های تارکوفسکی که به‌خاطر سبک شاعرانه و فیلم‌های طولانی‌شان شناخته می‌شوند و مضامینی را بررسی می‌کنند که با مخاطبان روسی و بین‌المللی همخوانی داشته است.
او قاطعانه خود را به‌عنوان بهترین کارگردان شوروی در دوره پس از جنگ معرفی کرد. اما نفوذ او فراتر از اتحاد جماهیر شوروی بود و به طور مداوم فیلم‌های او را در فهرست ده فهرست برتر سالانه خود قرار می‌داد.
آندری تارکوفسکی در زمان خود به دلیل محدودیت‌های فراوانی که شوروی سابق در مسیر فیلمسازی ایجاد کرده بود، آن‌طور شایسته بود موردتوجه قرار نگرفت، او به‌شدت درگیر فشارهایی شد که از طرف دولت بر او اعمال می‌شدند، آن‌قدر بر او فشار آوردند که مجبور شد برای ادامة فعالیتش به ایتالیا برود، او دیگر هیچگاه به روسیه بازنگشت اما امروز از او به‌عنوان یکی از بهترین فیلمسازان تاریخ سینما یاد می‌شود.
اولین فیلم بلند تارکوفسکی با عنوان کودکی ایولندر بسیار موردتوجه قرار گرفت گویا سکوی پرتاب او نیز به شمار می‌رفت این فیلم در سال 1962 موفق به دریافت پانزده جایزه بین‌المللی از جمله شیر طلایی جشنواره بین‌المللی فیلم ونیز و جایزه بزرگ جشنواره سانفرانسیسکو شد. دید تلخ شاعرانه و ذهنیت بی‌نظیر او در نخستین فیلم بلندش متجلی است.
تارکوفسکی با ساخت اولین فیلم بلند خود با عنوان کودکی ایواندر سال 1962. سولاریس فیلم بعدی این کارگردان است که در سال 1972 ساخته شد.
منبع: ایسنا/ تاریخ هنرمندان سینما
