روزنامه‌ایی سیاسی، اجتماعی، ادبی و هنری ارمنی زبان چاپ تهران، دومین روزنامه قدیمی ایران پس از اطلاعات و تنها روزنامه ارمنی زبان ایران است که در سال ۱۳۱۰ در تهران تأسیس شده‌است. ابتدای تأسیس به صورت هفته‌نامه و ماهنامه انتشار می‌یافت که از سال ۱۳۴۱ به‌طور منظم به صورت روزنامه تاکنون منتشر شده‌است.
از آنجا که روزنامه «آلیک» (ارمنی: Ալիք) (به معنی موج)، تنها روزنامه ارمنی زبان در ایران است، بنیادی اساسی و نقش آفرین در جامعه ارمنیان ایران است. این روزنامه سال ۱۳۹۵ هشتاد و پنجمین سال انتشار خود را جشن گرفت. از اواخر تابستان سال ۱۳۹۰ شمسی ۲۰۱۱ میلادی، چاپ ستون مقالات فارسی با محتوای سیاسی-اجتماعی یک الی دو بار در هفته آغاز شد.
اولین سرمقاله روزنامه آلیک
«آلیک» با درک عمیق وظیفه و تعهد سنگینی که تقبل کرده قدم در جایگاه نشر افکار می‌گذارد، گر چه پیمودن این راه در حد غیرممکن دشوار باشد». «.... آگاهیم که نزد ما پیشانی هیچ روزنامه‌نگار متعهدی در قبال مسائل اجتماعی باحلقهٔ برگ زیتون مزین نشده‌است. با وجود این همچنان اعتقادی اساسی به این امر داریم که «آلیک» در شرایط دشوار کنونی ملزم است تا در حد توان خود در راه ارتقای سطح فرهنگی ارمنیان ایرانی مفید واقع شود. هرگونه تلاش برای همیاری در راه مهم و پرشکوه اعتلای ایران و تشویق ملت ارمن برای مشارکت در این هدف مهم به موازات بهبود و ارتقای سطح فرهنگ آنان در صدر مجموعه اهداف «آلیک» جای دارد». «.... شرق در بحبوحه زایشی عظیم قرار دارد. شرق زمان پر شکوه بیداری خود را می‌گذراند تا از قرون سکون و سکوت به در آید و پیام خود را به گوش دنیای متمدن برساند. مشرق زمین امروز حقیقتاً با شور و حرارتی در خور حیاتی نو پیام سترگ و نجات بخش خود را ابراز خواهد داشت و نور حیات بخش آن به غرب خسته، منحط و فرتوت خواهد تابید تا شکوه دیرین مشرق زمین بار دیگر متجلی شود. اعتقاد راسخ داریم که نقش شکوهمند پاسداران پیشتاز این نهضت فرخنده پیشاپیش به نام اقوام پارسی و ارمن رقم خواهد خورد. («آلیک»، س اول، ش ۱، ص ۱، ۱ فروردین ۱۳۱۰ ش. /۲۲ مارس ۱۹۳۱ م).
تأسیس هفته‌نامه آلیک
روبِن دِر-میناسیان (ملقب به روبن پاشا)، از چهره‌های فعال سیاسی ـ اجتماعی ارمنی، که به‌طور موقت به ایران آمده بود و در تهران به سر می‌برد، روشنفکران ارمنی تهران را تشویق به چاپ نشریه‌ای کرد که زندگی جامعه ارمنیان ایرانی را منعکس سازد تا از این طریق جوامع ارمنی دیگر کشورها دربارهٔ آنان اطلاع حاصل کنند. آرسِن میکائیلیان، که از معتمدان جامعه ارمنیان تهران بود و در نهادهای دولتی نیز اعتباری در خور داشت، پیگیر موضوع چاپ نشریه شد. به موازات پیگیری‌های او دوستان همفکرش نیز، در طی هجده ماه، امکانات و زمینه اولیهٔ شروع کار را فراهم کردند.
در مرحله اول امتیاز مه نورگیانک، که انتشار آن در ۱۹۲۷ میلادی / ۱۳۰۶ش متوقف شده بود، به نام وارطان هُوانسیان، که قبلاً نیز دومین صاحب امتیاز نورگیانک بود، برای نشریه آلیک، تجدید اعتبار شد. امتیاز مستقل به نام روزنامه آلیک طی سال‌های بعد صادر شد. بدین ترتیب، هفته‌نامه آلیک در ۱۹۳۱ میلادی /۱۳۱۰ ش، با حداقل امکانات و بودجه‌ای بالغ بر ۱۶۰۰ تومان تأسیس شد.
