ویلیام سارویان(‎/səˈrɔɪən/‎ ‏ ۳۱ اوت ۱۹۰۸–۱۸ مه ۱۹۸۱) رمان‌نویس، نمایش‌نامه‌نویس، short story writer ارمنی-آمریکایی بود. وی جایزه پولیتزر برای نمایش‌نامه در سال ۱۹۴۰ به وی اعطا گردید و برای اقتباس سینمایی از روی رمان کمدی انسانی وی برنده جایزه اسکار بهترین داستان در سال ۱۹۴۳شد. کتاب مردمان زیبا  یکی از آثار برجسته اوست.

 زندگی نامه

ویلیام سارویان در روز ۳۱ اوت ۱۹۰۸ در فرزنو، کالیفرنیا به دنیا آمد. والدین وی آرمناک و تاگوهی از ارمنیان بیتلیس در امپراتوری عثمانی بودند. پدر وی در سال ۱۹۰۵ به نیویورک نقل مکان نموده بود. در سن ۳ سالگی پس از مرگ پدر به همراه برادر و خواهرانش به یتیم‌خانه ای در اوکلند، کالیفرنیا سپرده می‌شود. وی دیرتر تجربیات خویش در یتیم‌خانه را در نوشته‌هایش توصیف نمود. پنج سال بعد خانواده در فرزنو به همدیگر ملحق شدند. سارویان پس از اینکه مادرش تعدادی از نوشته‌های پدرش را به وی نشان داد تصمیم گرفت که نویسنده شود. «یک‌کمی» نخستین مقاله کوتاه وی بود که به چاپ رسید. در میان این داستان‌ها «The Broken Wheel» که با نام سیراک گوریان نوشته بود در سال ۱۹۳۳ در نشریه ارمنی هایرنیک به چاپ رسید.

بسیاری از داستان‌های سارویان بر مبنای تجربیات دوران کودکی وی در میان باغبان ارمنی-آمریکایی سن هواکین ولی می‌باشد. مجموعه داستان کوتاه نام من آرام است (دربارهٔ یک پسر جوان است) این اثر به زبان‌های مختلف برگردانده شده‌است.