رودی است که در امتداد جریان هریرود است و پس از تلاقی دو رود کشف رود و هریرود در محلی به نام پل خاتون، تجن خوانده می‌شود و سپس از این محل مرز ایران و ترکمنستان را تشکیل می‌دهد و پس از ادامهٔ مسیر وارد سرخس می‌گردد و در شمال این شهر در پاسگاه جهانبانی از مرز ایران خارج می‌شود و وارد خاک جمهوری ترکمنستان می‌گردد و سرانجام در نزدیکی شهر تجن در ریگزارهای قره‌قوم فرومی‌رود.

این رود را در زبان و گویش محلی نجن می نامیدند که به مرور زمان به رود تجن تغییر کرد.

این رودخانه مانند دیگر رودهای منطقه دائمی نیست و در فصول سال با تغییرات میزان ریزش باران، دارای نوسانات زیادی می‌باشد. در سال‌های مختلف بین ۰٫۷۵ تا ۷٫۴ متر مکعب در ثانیه متفاوت است. رودخانه تجن بزرگ‌ترین منبع آب سطحی دشت سرخس می‌باشد.

 دکتر عباس سعیدی (۱۳۵۴)، سرخس دیروز و امروز، ناشر توس