وقتی نام خوزستان می‌آید تنها یک رود به خاطمان می آید، رودی که تاریخ و تمدن‌های فراوانی را در بستر خود زیسته و گنجینه جوشان خاطرات تاریخ یک ملت است و آوازه آن در فرهنگ منطقه و ترانه‌های فولکلور منطقه جنوب ریشه دوانده است.
اولین تمدن‌های بشری بزرگی از ایران برکنار همین رود تشکیل شده‌اند و حتی نام رود کارون در سنگ‌نوشته‌های باستانی با عنوان کرن، کرنک و کوهرنگ آمده است که به اعتقاد برخی از مورخین، رود کارون همان رود باستانی کوپرتس است.
کارون تنها رودخانه کشور است که به اقیانوس راه دارد. وسعت و عمق این رودخانه به حدی است که بخشی از آن قابل قایقرانی است طول این رود بالغ بر ۹5۰ کیلومتر بوده و اصلی‌ترین سرچشمه آن، از زرد کوه بختیاری واقع در رشته‌کوه‌های زاگرس می‌باشد. این رود با واردشدن به شهر شوشتر در استان خوزستان به دوشاخه متفاوت به نام‌های شطیط و گرگر تقسیم می‌شود. این دوشاخه در قسمت جنوبی شوشتر به هم یکدیگر وصل می‌شوند. در نهایت هم رود دز در شمال شهر اهواز به آنها می پیوندد.
این رودخانه با واردشدن به خرمشهر، به دوشاخه تقسیم می‌شود که یکی از شاخه‌ها به خلیج‌فارس و دیگری به اروندرود در مرز ایران و عراق است، می‌ریزد و درآنجا آرام میگیرد
این رود با عبور از شهر اهواز همچون نصف‌النهاری شهر را به دونیم تقسیم می‌کند و به‌این‌علت اهواز به شهر پل‌های خاورمیانه شهرت دارد چون بر روی رود کارونش ۱۰ پل زیبا ساخته شده که بیش‌تر آنها جزو جاذبه‌های شهر به‌حساب می‌آیند. اما برجسته‌ترین و محبوب‌ترین آنها پل معلق یا پل سفید است که به‌عنوان نماد شهر اهواز شناخته می‌شود.
جاده‌ی ساحلی رود کارون مأوای شبگردی و خاطرات خلوت انسان‌های زیادی است که قدم در مسیر آن نهاده‌اند و به محل تلاقی خشکی آب و چشم دوخته‌اند. اما افسوس که این تاریخ جاری که مامن تاریخ و حیات ما و بستر زندگی موجودات کوچک و بزرگ است رو به نابودی است کاش ماهم کمی بمانند کارون، با او مهربانمی بودیم.
منابع: سایت گردشگری، همشهری آنلاین
