نویسندگی همیشه به داستان و رمان نویسی نیست، خیلی موضوعات دیگری نیز وجود دارند که البته به همین سادگی ها نیستند و از دست هر کسی نوشتن همچین متونی بر نمی آید؛ شاید بپرسید خب چه متونی؟ مثلا فکاهی نویسی یا نمایشنامه! نمایشنامه نویسی از کارهایی بود که بکت ژیلبرت با نوشتن آثاری همچون ناقوس ها به آن معنای تازه ای بخشید.

ژیلبرت در لندن، و به عنوان پسر یک وکیل به دنیا آمد و متعلق به خانواده ای بود که ادعا می کردند از توماس بکت تبار دارند. برادر بزرگتر او، یعنی سر ویلیام بکت (1806-1869)، قاضی ارشد ویکتوریای استرالیا بود و همچنین او پدر دو نویسنده ویکتوریایی دیگر، گیلبرت آرتور آ بکت و آرتور ویلیام آ بکت هم نامیده می شود!

 این نویسنده توانای انگلیسی در مدرسه وست مینستر تحصیل کرد و بعد از آن در سال 1841 به یک بار در مسافرخانه گری فراخوانده شد. بکت ژیلبرت مقاله کمیک فیگارو را در لندن ویرایش کرد و یکی از کارکنان اصلی پانچ و تا زمان مرگش یکی از همکاران او بود. او همچنین روزنامه نگار فعالی در تایمز و مورنینگ هرالد بوده و مجموعه ای از مقاله های سبک را در مجله Illustrated London News ارائه کرد که در سال 1846 سالنامه ماه انجام شد.

به علاوه او زمانی را برای تولید حدود پنجاه یا شصت نمایشنامه، از جمله نسخه های نمایشی چارلز صرف کرد. او را شاید بیشتر به عنوان نویسنده کتاب های « تاریخ کمیک انگلستان » (1847-1848)، « تاریخ کمیک رم » (1852) و « بلکستون کمیک » (1846) می‌شناسند. او این کتاب را برای دو اپرا با موسیقی ساخته شده توسط همسرش مری آن آ بکت (با نام خانوادگی گلوسوپ)، اگنس سورل و کلاه قرمزی نوشت.

 جالب است بدانید ژیلبرت به عنوان کمیسر قانون ضعیف گزارش ارزشمندی را در رابطه با رسوایی خانه کار آندوور به وزیر کشور ارائه کرد و در سال 1849 به عنوان قاضی پلیس کلان شهر انتخاب شد

در نهایت نیز در شهر Boulogne-sur-Mer، فرانسه، بر اثر تب حصبه درگذشت و در ضلع غربی قبرستان هایگیت ( قطعه شماره 7604 )، به خاک سپرده شد. بسیاری از نمایشنامه هایی که اکنون در سطح جهان به اجرا گذاشته می شوند، نوشته ژیلبرت بوده و با کمیک ها و نمایشنامه های خود در کنار تعدادی داستان، نام خود را در تاریخ ادبی انگلستان ماندگار کرده است.

Britanica.com

Queri.com