بچه که بودم، همیشه توی درس ادبیات با تاریخ ادبیات و این داستانا مشکل داشتم، نه اینکه برام سخت باشه ها، رو مخی بودن! مثلا چرا باید حفظ کنم فلانی تو کدوم قرن زندگی می کرد یا کتابش چی بود آخه! معمولا هم رمز می ذاشتم واسه حفظ اینا، مثلا کتاب اخلاق ناصری از خواجه نصیر توسی، ناصر و نصیر شبیه همن اینجوری حفظ می کردم 😊

می خوام ببرمتون به همون دوران و یکم معلم ادبیات بازی در بیارم! خواجه نصیر رو باید از برترین دانشمندان اسلام و ایران بدونیم که به 2 جهت خیلی معروفه: 1 همون کتابش یعنی اخلاق ناصری و 2 تاسیس رصد خانه مراغه. خواجه نصیر توی دوران زندگیش کشفیات ریاضی زیادی رو انجام داد که بعد از مرگش هم نقش زیادی توی پیشرفت مردم داشت.

توسی نه فقط دانشمند، بلکه ادیب و فیلسوف هم بود؛ این شخص زمانی که هلاکوخان به ایران حمله کرد با تدابیر و دانش بالای خودش مانع از تخریب و خونریزی های بی شماری شد. رصد خانه مراغه که بالاتر گفتم رو هم یونسکو خیلی بهش علاقه داره و جزو مهم ترین آثار ملی ایران به شمار میاد.

 خواجه نصیر الدین هدفش از ساخت رصد خانه، جدای از گسترش و پیشرفت علم نجوم، گردهم آوری کتاب ها و دانشمندان بود که همه بتونن یجا جمع بشن و علمشون رو به اشتراک بذارن. این مورد برای جلوگیری از نابودی علم ایران ضروری بودش چون طی جنگ ها و حمله ها، بسیاری از منابع علمی و کتب ایرانی نابود شده بودن و تقریبا چیزی ازشون باقی نمونده بود!

این رصد خانه در طول 13 سال ساخته شد و تونست علاوه بر رصد ستاره ها، به یک سازمان پژوهشی بزرگ برای رشد و یادگیری و تدریس و تحقیق تبدیل بشه و علوم زیادی مثل ریاضی، نجوم و علوم طبیعی در اون به اشتراک گذاشته شدن.

 در آخر هم به آثار این دانشنمند بزرگ بپردازیم؛ توی یکی از آثارش ذکر می کنه که مردم به ابتدا و اتنهای کلمات بیشتر توجه می کنن برای همینه که شما متوجه نشدید توی این 2 خطی که خودنید چقدر اشتباه وجود داشت! ههه

از شوخی گذشته خواجه نصیر در دورانی زندگی بسیار سختی رو در قلعه اسماعیلیان گذروند ولی با این وجود هم آثار فوق العاده ارزشمندی از او به جای مانده. این آثار در انواعی از زمینه ها مثل اخلاق، منطق، فلسفه، کلام، ریاضی و نجوم و ستاره شناسی هستن که هنوز هم جزو منابع علمی معتبر به حساب میان.

نوشته های خواجه نصیر تعدادشون از 184 عنوان هم بالاتر می ره که البته بیشتر اون ها به دلیل دوران زندگیش به زبان عربی هستن ☹ درسته که توی دوران تحصیل زیاد از این مطالب و دانشمندا و اینا خوشمون نمیومد، ولی واقعا بنظرم بد نیست درباره تاریخ علمی و ادبی کشورمون اطلاعات داشته باشیم که حداقل پیش خودمون بدونیم چه فرهنگ و دانش و تاریخ غنی و با ارزشی داریم و دچار خود باختگی فرهنگی ( اوه مای گاد! ) نشیم.

 منبع: https://www.kojaro.com