دنیا تا کنون پیامبران و راهنمایان مذهبی زیادی رو به خودش دیده.یکی از قدیمی ترین و معروف ترین پیامبران اوستا بود. او مطالب دینی رو درکتابِ اوستا، که کتاب دینی زرتشتیان هم هست جمع آوری کرد . اوستا متشکل شده از حدود 21 یشت و به نام‌های گونا‌گون وجود داره و در اونها عناصرِ مهم از دیدگاهِ مزدیسنا ستوده می‌شوند.
در واقع معنوی لغوی یشتن در زبانِ پهلوی، بمعنای ستودن و عبادت کردن است.
هر یک از یشت‌های بزرگ در نسخه‌های خطی به بخش‌هایی تقسیم می‌شوند که اصطلاحاً به اون ها کرده می گویند
.
نکته جالبی که شاید هر کسی ندونه این است که : زمانی که همه دنیا یک صدا متفق القول بودند که زمین مسطح است در یشت ها به گردی زمین یعنی هزار سال قبل از فیثاغورث به صراحت اشاره شده. عجیب است نه!
همونطور که می دونیداولین دین ایرانی ها میتراییسم بوده ولی شاهان ایرانی سلسله هخامنشی از داریوش بزرگ (۵۲۲–۴۸۶ پ.م.) زرتشتی بودند. اما داریوش و جانشینان اون قصد نداشتند با تلاش برای از بین بردن باورهای قدیمی که هنوز در دل بسیاری از اشراف وجود داشت، مشکلات سیاسی ایجاد کنند. برای همین رفته رفته دین زرتشت به تدریج به عناصر پرستش قدیمی و شرک آلود آلوده شد. تا جایی که بعضی از سرودها (یشت ها) به افتخار خدایان قدیمی سروده شده اند. به عنوان مثال یشتی به میترا الهه خورشید اختصاص داده شده است که در آن خدا به عنوان خدای ناظر نور بهشتی، نگهبان سوگند، حافظ نیکان در دنیا و آخرت، و بالاتر از همه، به عنوان پیشوایان به تصویر کشیده شده است. اما در آیین مختلط اواخر دوره هخامنشی، جنبه های زرتشتی به وضوح بر جنبه های بت پرستی غالب میشه و قربانی کردن گاو نر که مورد نفرت هر زرتشتی بوده دیگه هرگز انجام نمیشه. زمانی که اسکندر مقدونی در حدود330 سال پیش از میلاد، امپراتوری ایران را فتح می کنه، به نظر می‌رسه که ساختار قدیمی جامعه کاملاً از هم پاشیده شده و دیگر خبری از پرستش میترا در ایران نیست.
در ادامه چندتا از نصایح زرتشت رو با هم بخونیم.
1-کسی که بر قلب خود غلبه نکند بر هیچ چیز غالب نخواهد شد
2- آنچه را که گذشته فراموش کن و بر آنچه نرسید اندوه مبر
3- اگر خواهی از کسی دشنام نشنوی پس خودت به کسی دشنام مده
4-با هیچ کس و هیچ آیینی پیمان شکنی مکن که تو را آسیب نرسد.
گور دخمه صحنه
در آخر بد نیست این رو بدونید که زرتشتی ها خیلی به زندگی بعد از مرگ معتقد بودند و فردی که میمیره رو زنده می دونستند و اصلا اهل گریه و شیون و ناله بعد از مرگ نبودن چون معتقد بودند زندگی بسیار خوبی بعد از مرگ در انتظارشونه. برای همین از موبدان زرتشتی یا خود زرتشت مقبره خاصی به جا نمونده چون به روح معتقد بودن نه جسم و بیشتر از گور دخمه ها استفاده می کردند که اجساد خوراک و طعمه سایر جانوران بشن. چون معتقد بودند خاک پاکه و نباید با دفن اجساد اون رو آلوده کرد. اهمیت به طبیعت در دوران قدیم بسیار بسیار بالا بوده و اونها همیشه برای طبیعت احترام خیلی زیادی قائل بودند. برای همین اجساد نه سوزونده میشدن نه دفن میشدن و نه در آب غرق می شدند. عجب!!!
منبع: http://pedramsoroushpoor.blogfa.com/post/30
