آلبرکامو نویسنده الجزایری- فرانسوی است. او را از یکی از مشهور‌ترین نویسندگان فرانسه می‌دانند و نام او در کنار نام نویسندگان فرانسوی بزرگی چون ژان پل سارتر و رولا بارت میدرخشد.
کامو را ما به عنوان یکی از پیشگامان مکتب پوچ گرایی میشناسیم، اما او شخصیتی سرشار از امید به زندگیست؛ او در نوشته هایش پوچی زندگی را نمایش میدهد ولی به آنها در دل قصه شخصیت های کتابش راه دوام آوردن در مقابل آن راهم نشان میدهد.
از معروف ترین آثار او می‌توان به طاعون، سقوط، مرگ خوش، آدم اول، بیگانه و... اشاره کرد که در میان آنها از بیگانه به‌عنوان درخشان‌ترین اثر این نویسنده یاد می‌شود. کتابی که نام‌های بزرگی چون جلال آل‌احمد، لیلی گلستان و خشایار دیهیمی آن را ترجمه کرده‌اند.
بیگانه یک اثر کلاسیک است. یک اثر منظم و آراسته است.
کتابی که ژان پل سارتر آن را تحسین میکند و در مقاله‌ای درباره آن چنین می‌گوید: «بیگانه اثری کلاسیک است. بیگانه اثری است که در موضوع بیهودگی و پوچی و نیز بر ضد آن ساخته شده است.»
و در جایی دیگر سارتر معتقد است که کامو در بیگانه به خوانندگانش می‌گوید: «دروغ گفتن آن نیست که حقیقت را نگوییم، بلکه به زبان آوردن چیزی بیشتر از آن است که واقعاً احساس می‌کنید.»
بیگانه کتابی نیست که چیزی را روشن کند زیرا انسان به پوچی رسیده نمی‌تواند چیزی را روشن کند. کامو در بیگانه، دو یا سه انگیزه بسیار مهم اولیه زندگی خود را به‌نوعی بازیافته است "سکوت مادر، تنهایی یک پسر و بی‌تفاوتی که می‌تواند به‌نوعی وطن برای او مبدل شود".
کتاب فقط درباره گم‌گشتگی و شکاف نیست، بلکه خودش گواهی بر یک زندگی بی‌وطن بین دو دوره در دنیاست: "آغازشده در دوران قبل از تمدن در آپارتمان مادری در خیابان لیون الجزیره، به پایان رسیده در اتاق هتلی در پاریس، در اول مه ۱۹۴۰، ده روز قبل از حمله آلمان‌ها به فرانسه."
امروزه از این اثر کامو در کنار دو اثر دیگر او، کالیگولا و افسانه سیزیف به‌عنوان سهگانه پوچی کامو یاد می‌شود.
منابع: کتابراه،فیدیبو،کافه بوک
