فرانسوا دوسالينْياك دولاموت فِنِلون، خطيب و نويسنده برجسته فرانسوي در اول ژانويه ۱۶۵۱م به دنيا آمد. از كودكي، در تقدیرش تحصيل در رشتههاي علوم الهي رقم خورده بود و پس از پايان اين تحصيلات، در ۲۴ سالگي به مسلک كشيشان درآمد. فنلون سه سال بعد به رياست مدرسه كاتوليكهاي جديد در پاريس رسيد و در اين مقام وظيفه خود را با چنان درايت، ملايمت و نزاكتي انجام داد كه در جامعه به صورت شخصيتي ممتاز معرفي گشت.
مفاهیم آموزشی و آثار ادبی او تأثیری ماندگار بر فرهنگ فرانسه گذاشت مهمترین اثر او کتاب «تلماک» است که در حقیقت تکمیل ادیسه هومر است و در آن ماجراهای تلماک را مورد بررسی قرار می دهد که بخش های از آن با ادیسه هومر شباهت دارد و در بخش هایی به آن مطالب جدیدی افزوده است.
او هم چنین رسالهاي در تربيت دختران انتشار داد كه در آن، اصول بسيار جديد تربيتي عرضه شده بود. اين رساله سودمندترين اثر درباره تعليم و تربيت است كه از قرن هفدهم ميلادي باقي مانده و الهامبخشِ متفكرانِ پس از فنلون نيز قرار گرفته است. فنلون كتابي با عنوان توضيح حِكَم قدّيسين را منتشر كرد. که در آن، ترك نفس، رياضت و عشق الهي را مبناي مذهب خود قرار داده و عشق محض به خدا را ، بدون انتظار هيچ گونه اجر و پاداش دنيوي و اخروي ، اصل اعتقاد مذهب دانسته است. این كتاب فنلون از جاذبه خارقالعادهاي برخوردار بود اما اثري در مخالفت با مذهب به شمار آمد. از اين رو از جانب كليسا محكوم شد و به تبعيد رفت. وي چند سال بعد كتاب نامهها را كه در آنْ به نوعی اصول عقايد خود را ، انتشار داد و بیشتر شامل نصحیتها و پند واندرزهایی درباره زهد و پارسایی بود.
فنلون در مجالس وعظ و خطابه، سخنرانيهاي بسيارجالب توجه ای ايراد ميكرد و در مقام رياست هيأتهاي تبليغي، زمينه را براي بسط مذهب كاتوليك در مناطق مختلف فراهم ساخت. آن چه در فنلونْ مردم را مجذوب خود ميساخت، بيشترْ شخصيت او بود تا اصول عقايدش. وي شخصيتي حساس داشت و در عين حال جدي، با نزاكت و ادب دوست، ظريفْ طبع، بُردبار و طرفدار هنر و تئاتر بود.
منبع: مرکز مطالعات ایران، بالکان و اروپای مرکزی
