او شاعری است که با بیان شیرین، قلم و طبع بی‌نظیرش نقش پررنگی را در انقلاب مشروطیت و آزادی ایران ایفا کرد که هیچ یک از نویسندگان هم‌دوره‌اش تأثیری چنین اثرگذار نتوانستند به‌جای بگذارند
اشرف الدین گیلانی که او را به نام روزنامه اش، نسیم شمال می شناختند؛ شاعر و نویسنده ای که در زمان خویش، آوازهی شهرتش سراسر ایران را فرا گرفته بود و هر طبقه و هر گروه از عارف و عامی، باسواد و بی سواد، خرد و بزرگ، او را می شناختند و روزنامه اش را دست به دست می گرداندند و شعرهایش را از بر میکردند.
گیلانى در عصری می‌زیست که اشخاصی مانند: ملک‌الشعراى بهار، مرحوم دهخدا، میرزاده عشقى، فرخى‌یزدى، عارف قزوینى و ایرج میرزا زندگى مى‌کردند. اگرچه بعضى از آن‌ها داراى مقام ادارى و فرهنگى بودند، ولی او همیشه به یک سبک و سیاق زندگى کرد و منش مشخصی در زندگى داشت. سیداشرف‌الدین هیچ‌وقت وارد بازى‌هاى سیاسى و حزب و گروه و دسته‌اى نشد، اما مسائل سیاسى و اجتماعى زمانش را خوب میشناخت و مورد تجزیه‌وتحلیل قرار مى‌داد و آن‌چنان در تحلیل‌هاى خود مصمم و خبره بود که هنوز هم اسم او و نسیم شمالش زبانزد خاص و عام است و این موضوع نشان از این دارد که او سیاست روز را در قالب یک نوشته قابل فهم و برای همهی مردم کوچه و بازار عرضه مى‌کرد و همین مسئله باعث گردید که میراث او در تاریخ باقى بماند.
این شاعر آزاده هیچگاه در برابر ظلم سکوت نکرد. ترس برای او تعریفی نداشت زیرا او نه وزیر شد، نه وکیل، نه رئیس اداره گشت، نه سناتور و نه مال‌ومنالی به دست آورد که بترسد از او بگیرند. گیلانی در 65 سال عمر خود همیشه با فقر و نداری زیست و سرانجام به طور غریبانه‌ای در بیمارستان جان سپرد.
خوش خبر باش ای نسیم شمال که به ما می‌رسد زمان وصال
منبع: برگرفته از کتاب جامعه، فرهنگ و سیاست در اشعار سید اشرف‌الدین گیلانى (نسیم شمال)
