امپراطوری ای قدیمی و کهن بودند که پس از انحلال، مردمانشان به سرزمین های دیگر رفتند و سکنی گزیدند. اسلاوها گروه بزرگی از مردمان هستند با قومیت هند و

اروپایی که در قاره اروپا سکونت دارند. اسلاوها به سه دسته اصلی تقسیم می شوند:

۱-   اسلاوهای غربی که در لهستان، آلمان، اسلواکی، مولداوی و روسیه سکونت دارند.

۲-   اسلاوهای شرقی که خود به دسته های: روسهای کبیر، مالوروس و روس های بالکن تقسیم می شوند.

۳-   اسلاوهای جنوبی یا یوگوسلاوها (بلغار ها، صرب ها، کروات ها و اسلوونها)

در اروپای فعلی تقریبا ۱۶۰ میلیون اسلاو زندگی می کنند. به نظر می رسد اسلاوها از آسیای وسطی به اروپا مهاجرت کرده اند و مدت زمان زیادی میان سواحل دریای بالتیک و رود دانوب زندگی کرده اند. زبان های مورد استفاده اسلاوها عبارتند از: روسی، لهستانی، چهستامی، صربی و بلغاری.

بخشی از اسلاوها مذهب رومی دارند و بخشی دیگر کاتولیک مذهب اند. در میان اسلاوها، یک میلیون مسلمان نیز وجود دارد. ملل و گروه های قومی اسلاوی مدرن به طور قابل توجهی از نظر ژنتیکی و فرهنگی متنوع هستند و روابط بین آنها - حتی در درون گروه های فردی - از "همبستگی قومی تا احساسات متقابل خصومت" متغیر است.

زندگی فرهنگی و سیاسی اسلاوهای غربی و همچنین اسلوونی ها و کروات های ساحلی در الگوی عمومی اروپایی ادغام شد. آنها عمدتاً تحت تأثیر تغییرات فلسفی، سیاسی و اقتصادی در غرب بودند، مانند فئودالیسم، اومانیسم، رنسانس، اصلاحات، انقلاب فرانسه و انقلاب صنعتی. با هجوم مغول‌ها و ترک‌ها به سرزمین‌های آنها، روس‌ها و اسلاوهای بالکان قرن‌ها بدون ارتباط نزدیک با جامعه اروپایی باقی ماندند. آنها سیستمی از خودکامگی بوروکراتیک و نظامی گری را ایجاد کردند که تمایل داشت توسعه طبقات متوسط ​​شهری را به تاخیر بیندازد و شرایط رعیت را طولانی کند. برتری دولت بر فرد ریشه محکم‌تری داشت.

https://www.britannica.com/