اگر در بیست سال اخیر اخبار جهان به خصوص کشورهای عربی را پیگیری کرده باشید، قطعا نام لیبی برایتان غربیه و ناشناس نخواهد بود. لیبی یکی از کشورهای آفریقایی با نژاد عربی است که در قسمت شمالی این قاره واقع شده است. این کشور در دو دهه اخیر شاهد چندین کشمکش و نزاع داخلی مختلف بوده است.

 مانند عموم کشورهای آفریقایی، لیبی نیز سرزمینی بیابانی است و حدود 90 درصد از خاک آن را بیابان و صحرا تشکیل داده. به دلیل مجاورت با دریای مدیترانه، قسمت شمالی این کشور نسبتا سرسبز و قابل سکونت است.

زبان رسمی کشور لیبی عربی است و واحد پول آن دینار لیبی است. لیبی کشوری پهناور محسوب می شود و با مساحت ۱۷۵۹۵۴۱ کیلومتر مربع، شانزدهمین کشور وسیع دنیا و چهارمین کشور پهناور آفریقا است. اما همانطور که گفتیم اکثر مناطق این کشور قابل سکونت نیست و این باعث شده است این کشور با وجود گستره پهناور، چندان پر جمعیت نباشد. این کشور با حدود هفت میلیون نفر جمعیت، ۱۰۸ امین کشور پر جمعیت دنیا است. طرابلس پایتخت و بزرگترین شهر این کشور می باشد. از شهرهای مهم دیگر این کشور می توان به تریپولی، بنغازی، مصراته، البیضاء، خمس، زاویه، اجدابیا، سرت، سبها و طبرق اشاره کرد.

این کشور به این دلیل صحنه ناآرامی ها و جنگ های داخلی بوده است که از ذخایر غنی نفت بهره می برد. این کشور مانند اکثر کشورهای دارای ذخایر نفت، تنها به نفت خود متکی است و تولید ناخالص داخلی قابل توجهی ندارد و نرخ بیکاری در این کشور در حدود ۳۰ درصد است و مردم کشور با مشکلات اقتصادی و فقر دست و پنجه نرم می کنند.  

در سال ۱۹۵۱ حکومت لیبی به شکل پادشاهی درآمد و توسط سازمان های بین المللی با عنوان (پادشاهی لیبی) شناخته شد. اما در سال ۱۹۶۹ سرهن جوانی به نام معمر قذافی با انجام یک کودتا نظامی، بر راس کار آمد و خود را به عنوان (رهبر لیبی) معرفی کرد. قذافی تا سال ۲۰۱۱ رهبر لیبی ماند. در سال ۲۰۱۱ ، مخالفین قذافی خروج کردند و با کشتن وی،  بر حکومت اش پایان بخشیدند. سازمان ملل در سال ۲۰۱۱، شورای ملی انتقالی را به عنوان حاکم لیبی به رسمیت شناخت. از روز مرگ قذافی تا به حال، لیبی نتوانسته روی آرامش را ببیند و البته از دیکتاتوری ظالمانه قذافي هم دیگر خبر نیست.

طرابلس همواره شاهد جنگ داخلی، شورش و خرابکاری بوده است. در حال حاضر فائز السراج، مسئولیت اداره کشور را بر عهده دارد. او درسال ۲۰۱۵ با حمایت سازمان ملل متحد و به منظور پایان نا آرامی ها و ایجاد صلح سازنده، کنترل کشور را در دست گرفت. اما باز هم این کشور ثبات و یکپارچگی زمان قذافی را به دست نیاورده است. چندین دیپلمات سیاسی و ژنرال های نظامی در طبرق گرد هم جمع شده اند و پارلمان طبرق را تشکیل داده اند. در این ۶ سال نیز جدال و چالش میان پارلمان طبرق و دولت فائز السراج ، آرامش مردم این کشور را مختل کرده اند. امیدواریم روزی در سراسرجهان صلح برقرار باشد و تمامی مردمان جهان با دلی خوش کنار هم زندگی کنند.

منبع: https://www.officeholidays.com/