در قدیم الایام  سوغاتی هر شهر مختص به همان شهر بود و خیلی بعید بود ، خوراکی ها یا سوغاتی های مخصوص یک شهر را بتوان در شهر دیگری یافت. به همین خاطر بود که نام شهر را بعد از خوراک یا سوغات مخصوص اش می آورند. به طور مثال زیرۀ کرمان، سوهانِ قم، قطاب و باقلوای یزد و .... . همین رابطه میان شهر و خوراکی مخصوص ، بین گز و اصفهان نیز وجود دارد. اما امروزه می توانید همه سوغاتی ها به خصوص خوراکی های شهر های مختف را در شهر خود بیابید. اما حتی اگر گز را در شهر خود بتوانید بخرید، بعید است مثل گز اصفهان مرغوب و با کیفیت  باشد.

با اینکه گز اصفهان مشهور است اما گز در استان های کرمان، فارس، چهارمحال و بختیاری، فارس و یزد نیز تولید می شود.

مواد اولیه برای تهیه گز : شکر، سفیده تخم مرغ، مغز بادام، پسته، هل و گلاب.

یکی دیگر از مواد اولیه گز که گاها در تهیه آن استفاده می شود ، شیره انگبین است که خواص بسیاری دارد.

در حالت کلی گز خواصی مثل تقویت حافظه ، بهبود عملکرد مغز و سیستم عصبی، کنترل و کاهش فشار و چربی خون، تقویت پوست و مو، جلوگیری از بی خوابی و بی قراری، آرام بخشی و کاهش استرس دارد. اما قطعا استفاده بی رویه از هر چیزی می تواند مضر باشد و این مورد را باید در نظر گرفت.

گفته شده که اولین بار گز در دوران صفویه در اصفهان تولید شده است و در دوران آقا محمد خان قاجار به سایر کشور ها صادر و جهانی شد. این نام از درختچه و محصول پسیل گز نشات می گیرد.

گز را می توان مهم ترین محصول محلی اصفهان دانست. هم اکنون حدود ۵۰۰ واحد تولیدی در اصفهان به تولید گز مشغول اند و سالانه حدود ۶۵۰ هزار تن گز در اصفهان تولید می شود.

یکی از راز های خوشمزگی گز تنوع و طعم های مختلف گز است. گز انواع مختلفی دارد که از جمله آن می توان به گز آردی، گز لقمه ای، سوهان گزی، گز شکلاتی، گز کم کالری، گز پروبیوتیک، گز خرمایی، گز بدون قند و گز انگبینی اشاره کرد.