رمان نهنگ سفید یا همون " موبی دیک " نام اثر شاخص در ادبیات جهان بوده که روایت گر داستان یک ناخدا در تلاش برای صید و شکار یک نهنگ سفید رنگ است. شاید بتوان یکی از ویژگی های خاص این متن را تنازع قدرت انسان (ناخدا) و نهنگ زال داستان دانست که با قدرت قلم هرمان ملویل به تحریر درآمده است.
از طرف دیگر یکی از پیام های داستان را باید نقد و نکوهش غرور کاذب انسان در انقراض و نابودی نسل موبی دیک دانست. همین ابعاد ظریف و زیبای داستان است که ماندگاری اثر ملویل را تضمین کرده و دیدگاه ریز بینانه او درباره نیات درونی و اثرات مخرب آن بر زندگی خود و دیگران را به گوش جهانیان رسانده است.
این نویسنده قدرتمند زاده شهر نیویورک آمریکا در سال ۱۸۱۹ و در خانواده ای نسبتا توانمند از لحاظ مالی بوده که وداع او با جهان فانی نیز در همین شهر و در سال ۱۸۹۱ اتفاق افتاد.
هرمان ملویل دهه اول زندگی خود را به کمک خانواده در رفاه و آرامش کامل در کنار ۷ خواهر و برادر خود به سر برد و طبق گفته های خویش، متوجه گذر عمرش نبود تا زمانی که تغییرات ناگهانی و شدیدی در روند زندگی و آرامش آن ها رخ داد.
هرچه زمان رو به جلو میرفت، خانواده او شرایط بدتری را تجربه کرده و پدرش به سمت ورشکستگی گام بر میداشت تا جایی که به همین علت تمام زندگیشان بر باد نیستی و نابودی رفته و توان مقابله با ناملایمات جهان را از دست دادند؛ در این دوران ملویل تنها ۱۲ سال سن داشت که دچار تنگدستی و تنهایی شدند.
در همین تنگنای جهان، هرمان درد فقدان پدرش را نیز تجربه کرد؛ بعد از مرگ آلام ملویل، خانواده ۹ نفره او سالیان زیادی کنار فقر و بینوایی، طعم تنهایی را نیز چشیدند. همین تنگدستی خانواده ملویل عاملی برای ترک تحصیل هرمان در ۱۸ سالگی شد و تصمیم گرفت در روستای دورافتاده ای مشغول تدریس شود.
هرمان در این زمینه توانایی زیادی نداشت و به همین علت پس از اندکی ناچار به ترک شغل گردید. او در طی این سال ها تلاش های فراوانی برای ذخیره ثروت انجام داد اما هیچ یک سرانجامی نداشت!
حوالی سال ۱۸۳۹ به امید در پیش گرفتن شغل ملوانی، به عنوان یک کارگر در کشتی بازرگانی سنت لارنس بزرگ استخدام شد و این شروعی بود بر آغاز ماجراهای هرمان ملویل.
این مرحله از زندگی ملویل، نخستین مرحله خدمتش در دریا بود و پس از اتمام قرارداد وی با سنت لارنس، به مدت ۵ سال دیگر در انواعی از کشتی های گوناگون به ملوانی پرداخت و کسب تجربه های فراوان این زمینه، برایش تبدیل به یک گنجینه گران بها شد.
پس از آن ملویل مدت ها به نویسندگی مشغول شد که حاصل آن، تحریر کتاب هایی همچون "داستان تایپی"، " امو "، " تاهیتی" و " ماردی " می باشد.
هرمان با اتمام هر کتاب تحولی در نویسندگی خویش ایجاد می کرد که چکیده تمام این تجربیات و آثار، تبدیل به اثر " موبی دیک " یا همان نهنگ سفید شده که از آن به عنوان شاهکار نویسندگی ملویل عنوان می شود.
اگر نگاهی به آثار همران ملویل بیندازید متوجه خواهید شد موضوع کلی این آثار، اتفاقات، تجریبات، حوادت و مشاهدات شخصی ملویل در دوران ابتدایی زندگیش است. ملویل در سن ۳۱ سالگی، یعنی پس از اتمام رمان نهنگ سفید، توانست به عنوان نویسنده ای بزرگ و ارجمند خود را به جهانیان نشان داده و حدود ۴۰ سال بعد دار فانی را وداع گفت.
منبع: https://www.beytoote.com
