این روزا همه دنبال چیزای لوکس و برند هستن و بخاطر اونا پولای خیلی زیادی هم میدن؛ دیگه جوری شده که هر کی برند بزنه نونش تو روغنه! فرقیم نداره برندش چی باشه؛ مثلا یهو می بینی جوراب برند برادران عباس قلی خان بجز نصرت ۷۰ هزار تومنه! قدیما هم همینجوری بوده ها! چیزای لوکس و گرون می ساختن باهاش پز بدن 😊 مثل روهنی که یه شمشیر جواهر دار لوکس بودش.

شمشیر روهنی رو تو دوران صفویه با استفاده از فولاد وارداتی هندی می ساختن (همین که از هند میومده دیگه ببینید چقدر هندی بوده شمشیرش، شاید تیرم می زده 😂). کار ساخت این شمشیر هم به عهده اسدالله اصفهانی بودش (نقش استاد موپالمو توی جومونگ رو داشته فکر کنم)

 این فولاد وقتی وارد کوره می شد رو اینقدر داغ می کردن و می کوبیدن که چندییین لایه می شده. بعدش چند تا ماده بهش اضافه می کردن مثل کره و دنبه و جوهر گوگرد و چند تا چیز اسپشیال که معلوم نیست چی بوده! اینطوری به اصطلاح امروزی فولاد آب دیده می ساختن که دهن دشمنا رو سرویس می کرده 😅

بعد از این که تیغه فولاد آماده می شده، یسری موج ها روش دیده می شد مثل نفتی که روی آب ریخته باشن! تیغه این شمشیر به قدی محکم بوده که تو جنگ ها اصلا نمی شکست! یکمم حالت فنری داشته که نمی دونم فایدش چیه 🤣

حالا این برای سربازای عادی بود؛ اون نسخه لاکچریش که جواهر داشته رو واسه تملق (همون پاچه خواری خودمون) اهدا می کردن به درگاه همایونی پادشاهان که حال بیاد! همین الانم اگه برید موزه های اصفهان رو ببینید چند تا از این شمشیرا اونجا هستش که اکثرا کار اسدالله اصفهانی و کلبعلی اصفهانی هستن.