بعضی پادشاهای جهان خیلی محبوب و قدرتمند بودن و بعضی دیگه منفور یا ضعیف؛ بعضیا ده ها سال حکومت کردن و حکومت بعضیا به یه یاد کوچیک بند بود؛ بعضی پادشاها حکومتشون با مرگ طبیعی تموم شد، بعضیا رو کشتن و بعضیا هم خلع شدن و کنار رفتن. یکی از پادشاهایی که داستانش معروفه، فاروق عزیز پادشاه مصره که توسط سرهنگ ناصر از حکومت خلع شد.

فاروق پسر احمد فواد از نوادگان محمد علی پاشا محسوب می شد. اون پادشاه ماقبل آخر مصر از خاندان محمد علی بود که از طریق یه حکم انتصاب از دربار عثمانی به حکومت رسیده بودن. فاروق چند رگ داشت، یکیش چرکسی بود، یکیش ترکی، فرانسوی و آلبانیایی. اون همیشه به نژاد آلبانیایی خودش افتخار می کرد و محافظانش هم همه آلبانیایی بودن. به اعتقاد فاروق اونا تنها کسایی بودن که می تونست بهشون اعتماد کنه.

 فاروق به زبان های ترکی و فرانسوی مسلط بود و همیشه خودش رو مصری می دونست تا عرب! تا قبل از انقلاب ۱۹۵۲، اشرافیت تورکو – چرکس جمعیتشون کمتر از یک درصد بود ولی بیشتر از ۷۰ درصد زمین های کشاورزی مصر رو مال خودشون کرده بودن. مصر توی زمان حکومت محمد علی پر بود از انواع تبعیض ها و توی درآمد نابرابر معروف بود.

فاروق سه روز بعد از کودتای ۲۳ ژانویه ۱۹۵۲ مجبور شد از حکومت به نفع پسرش انصراف بده و در اصل خلع شد. حکومت پسرش هم فقط ۱۱ ماه دوام آورد و بعدش نظام سلطنتی از مصر پاک و جمهوری روی کار اومد.

 فاروق در نهایت در تاریخ ۱۸ مارچ سال ۱۹۶۵ به علت بیماری قلبی در رم ایتالیا فوت کرد. این مرگ در سن ۴۵ سالگی و تنهایی مطلق اتفاق افتاد که یکی  از غریبانه ترین مرگ های پادشاهان به حساب میاد.

 منبع: https://britanica.com