ایران در دوران پس از انقلاب خوانندگان زیادی را به خود دیده است؛ برخی از آن ها صدایی ماندگار و جاویدان را تقدیم ایرانیان کرده اند و برخی تنها برای مدتی محدود طرفدارانی را جذب کرده و پس از مدتی نامشان به فراموشی سپرده شد. از میان خوانندگان فاخر و توانمند ایران امثال محمد رضا و همایون شجریان، علیرضا افتخاری، سالار عقیلی و ... را می توان نام برد که سال های طولانی در این عرصه فعال بوده و نام خود را در زمینه موسیقی ایران، ماندگار کرده اند.

علیرضا افتخاری را باید جزو مردمی ترین و دوست داشتنی ترین خوانندگان ایرانی به شمار آورد که به عقیده برخی از فعالان و صاحب نظران موسیقی، برترین خواننده ایرانی پس از انقلاب محسوب می شود.

استاد افتخاری به سبب جسارت و شجاعت در زمینه استفاده از سبک ها و آرایه های مختلف موسیقی، همیشه زبان زد اهل هنر بوده و از او به عنوان مرد هزار چهره موسیقی ایران یاد می شود. همچنین وی توانست در سال ۱۳۸۹ به سبب هنر والا و اصیل صدای خود، نشان چهره های ماندگار ایران را دریافت کند.

علیرضا افتخاری متولد روز دهم از فروردین ماه سال ۱۳۳۷ شمسی در اصفهان بوده و از همان بدو کودکی صدایی نافذ و گیرا داشت. اولین استاد وی در زمینه موسیقی، استاد طباطبایی، نوازنده ویولن بوده که به گفته خود علیرضا افتخاری، شروع مسیرش در این زمینه بدون کمک ها و راهنمایی های استاد طباطبایی ممکن نبود.

از افتخارات علیرضا افتخاری می توان به کسب رتبه نخست او در آزمون سال ۱۳۵۷ باربد اشاره کرد که با حضور بزرگانی همچون داریوش صفوت، علی اکبر شهنازی، علی تجویدی و مهدی فروغ اتفاق افتاد. در خاطرات وی درباره جایزه اش و آن مسابقات می خوانیم: استاد شهنازی دستش را بر دوش من قرار داد و فرمود که مراقب خودت باش، تو اکنون دیگر خواننده این کشور شده ای! من هم زانو زده و دست ایشان را به نشانه احترام بوسیدم.

علیرضا افتخاری در اوایل دهه ۶۰ شمسی، چندین اجرای خصوصی در کنار اساتیدی نظیر حسن کسایی، حبیب الله بدیعی، جلیل شهناز و غلامحسین خانی انجام داد که البته این آثار تک نسخه ای بوده و هرگز منتشر نشدند! همچنین اولین کار این هنرمند برای صدا و سیما، آوازی به نام قصه گیسو و با نوازندگی نی محمد علی کیانی نژاد بود که در سال ۱۳۶۳ شمسی برای مجموعه تلویزیونی امیرکبیر خلق شد.

علیرضا افتخاری را باید اولین خواننده ای دانست که میان آواز و تصنیف، انتخابش مورد دوم بود و با تمام وجود در پی رفع نیاز های عموم جامعه می خواند. او تمام نقد ها را به جان خرید اما از هدفی که پیش گرفته بود چشم نپوشاند. در کل به نظر می رسد راهی که علیرضا افتخاری پیش گرفت که تکنیک و تصنیف را اولویت کار خود قرار داد و گاها نیز دستی بر شانه موسیقی پاپ می کشید، امروزه الگوی بسیاری از خوانندگان جوان موسیقی سنتی مانند همایون شجریان، علیرضا قربانی و محمد معتمدی نیز می باشد.

 منبع: https://www.irna.ir