اگر انسان منتظر بودن را درک کند اگر صبر کردن را یاد بگیرد در پایان همه زیبایی ها او را پیدا خواهند کرد. زندگی تمام مردم جهان با فراز نشیب های بسیاری رو بروست اگر نتوانیم در موقعیت های مختلف زندگی صبر پیشه کنیم زندگی ما را از دایره هستی بیرون می‌اندازد و هیچ موفقیت و روشنی‌ای بدون صبر کردن پدیدار نمی‌شود. از جانب خدا پیامبران بسیاری برای هدایت و الگو گرفتن از آنها برای ما نازل شده است که صبورترین آنها به‌گونه‌ای که به لقب مشهور او درآمد حضرت ایوب بود که الگو گرفتن از این پیامبر مهربان و راسخ تحمل تمام سختی‌ها و پستی‌های زندگی را آسان و شدنی می‌کند.
ايوب مردى از دیار روم که در قرآن او را از نسل نوح معرفی می کنند.
حضرت ایوب (ع) درستکارترین آدم‌ها در نسل خودش بود که هیچگاه ایمان او به خداوند ذره‌ای کم نشد.
داستان از حسادت شیطان به زندگی و شکرگزاری بی وقفه حضرت ایوب به پروردگار آغاز شد.
او به خدا گفت تمام این شکرگزاری‌های ایوب به دلیل زندگی مرفه و نعمت‌های دنیوی اوست که اگر آنها نبود لحظه‌ای تو را سپاس‌گزار نبود و این‌گونه امتحان اللهی حضرت ایوب آغاز شد ابلیس دارایی، فرزندان، سلامتی و تمام چیزهایی که ایوب داشت یکی پس دیگری از بین برد به گفتة معبران هفت تا هفده سال این وضع ادامه داشت اما لحظه‌ای ایوب دست از شکرگزاری و پرستش خداوند برنداشت تا آنجایی که از آزمون سخت و طاقت‌فرسای اللهی سرافراز بیرون آمد در این بین خداوند به او وحی کرد که پا بر زمین بکوبد و از چشمه آبی که جوشید خورده و خود را شستشو دهد و این‌گونه تمامی رنج، غم و بیماری‌ها شفا گرفت تمام فرزندانش به دورش حلقه زدند و مزد صبر خود را از خداوند منان دریافت کرد.
شاید با این داستان ضرب المثل معروف گر صبر کنی ز غوره حلوا سازی در ذهن همه ی ما تداعی شد.
منبع: زندگی نامه پیامبران
