در منطقه ی شرقی ایران استانی  با جاذبه های طبیعی و تاریخی بسیار استثنایی واقع شده است که در گذشته های دور از جمله دوره ی مادها و هخامنشیان یکی از بزرگ‌ترین استان‌های امپراتوری به شمار می‌رفت. نیازی به گفتن نیست که این سرزمین در طول تاریخ دو هزار ساله خود شاهد فراز و نشیب ها، جنگ ها، شکست ها و پیروزی های بی شماری بوده است.  بله این استان سمنان نام دارد که در دوران اسلامی بخشی از منطقه تاریخی گومس یا کومش و جاده ابریشم بوده و راه خود را از میانه این منطقه هموار کرده است.

سمنان در تمام دوران حکومت مادها و هخامنشیان، کومیسنه یا کومیشان یکی از استان‌های بزرگ پارت یا پرتو محسوب می‌شد. در این دوره سمنان شهر مرزی ایالت های اشکانی و مادها بود. پس برخی از مورخان آن را گاه جزء مادها و گاه جزء اشکانیان می دانند.

در مورد نام اولیه سمنان روایات متفاوتی وجود دارد از جمله برخی افسانه بنای اولیه را به دستور تهمورث دیوبند به دو هزار سال قبل از میلاد نسبت داده اند. در آن زمان نام این شهر سمینا بود که به مرور زمان به سمنان تغییر یافت و در روایتی دیگر آمده است که نام قدیم سمنان در زبان محلی «سه مه نان» بوده و منظور اهالی آن این بوده که محصولات کشاورزی این منطقه بیش از سه ماه نان و غذای مردم را تأمین نمی‌کند. بعدها به مرور زمان «سه مه نان» به سمنان تغییر یافت.

بناهای تاریخی و باستانی به جای مانده از دوران های گذشته در سمنان می توان آتشگاه‌ سمنان‌، عمارت ابراهیم خان (شکارگاه ملاده )، برج‌ چهل‌ دختران‌، مسجد جامع سمنان، دروازه ارگ سمنان، دارالحکومه سمنان، مناره سلجوقیان، مقبره پیرنجم الدین، آرامگاه حکیم الهی و... بسیاری دیگر اشاره کرد.

منبع: سایت سمنان/ تاریخچه سمنان