پل‌های قوسی با بنایی از سنگ یا آجر مدت‌هاست که در سرتاسر جهان ساخته می شوند که البته قدمت برخی از آنها به هزاران سال می رسد. همچنین بسیاری از آنها به دلیل ویژگی هایی مشابه نمادین هستند مانند دومین پل بلند راه آهن ایران که در سال ۱۹۳۶ در زمان امپراتوری رضا شاه پهلوی ساخته شد و آن را پول قوسی ورسک نامگذاری کردند.

ورسک که توسط شرکت دانمارکی (متشکل از مهندسان دانمارکی، آلمانی و اتریشی) و با دستور رضا شاه پهلوی در قرن بیستم با ضمانتی ۷۰ ساله ساخته شده است، یکی از پل های استراتژیک ایران محسوب می شود و یکی از شگفتی های ساخت این پل عدم استفاده هر گونه سازه فولادی در بنای آن است. به گونه ای که برای ساخت پل دو پی بتنی در دو طرف کوه ایجاد و از دو طرف به هم متصل کردند و بعد از آن نمایی از آجر روی آن کشیدند.

بعد از اتمام پل به گفته بومیان محلی، مردم ترس داشتند که قطار نتواند از روی پل باریک عبور کند و بشکند پس رضا شاه دستور داد که هنگام عبور اولین قطار از روی این پل مهندس به همراه همسر و فرزندانش زیر پل قرار بگیرند تا بیمه و اعتبار این سازه ساخته شده ثابت شود. همچنین در زیر پل یک تونل زیرزمینی وجود دارد که قطارها پس از عبور از پل از آن عبور می کنند و قبل از اینکه به ایستگاه قطار برسند به تدریج ارتفاع خود را کاهش می دهند.

در زیر این پل، بنای به عنوان یاد بود تمام کارگران ساختمانی که در جریان ساخت پل ورسک و تونل های مجاور آن جان خود را از دست دادند، ساخته شده است. همچنین مهندس ارشد و اصلی این پل آقای والتر اینگر اتریشی، که می خواست پس از مرگش در منطقه ورسک دفن شود، نیز در این مکان به خاک سپرده شده است.

از لحاظ مکانی پل ورسک دقیقا در منطقه ورسک شهرستان سوادکوه راه آهن تهران را به دریای خزر متصل می کند که به عنوان یکی از مهمترین شاهکارهای مهندسی در ایران محسوب می شود.

امروزه پل ورسک به عنوان یک مستند تاریخی و مهم کشورمان که در یونسکو نیز به ثبت رسیده است به یکی از جاذبه های گردشگری شمال تبدیل شده و همه ساله مورد بازدید علاقه مندان زیادی قرار می گیرد.

منبع: کجارو/ علی بابا/ معماری نیوز/ همشهری آنلاین