بعد از دوره غارنشينى و با به وجود آمدن زبان، قالب هاى خشتى به اصطلاح نخستين كاغذى بودند كه بشر اقدام به نوشتن بر روى آنها كرد و حتى فرامين شاهان عهد كهن بر روى قالب هاى خشتى نوشته مى شد. سومري‌ها از هزاره‌ي چهارم پيش از ميلاد بر لوح‌هاي گلي مي‌نوشتند.

در حدود ۲۴۰۰ سال قبل از ميلاد، مصريان باستان نخستين نوع کاغذ را، با روي هم قرار دادن و فشردن لايه هاي نازک ساقه گياه پاپيروس به يکديگر تهيه کردند و روي آن مي نوشتند.

 کاغذ در حدود ۱۰۰ سال قبل از میلاد در چین اختراع شد. در سال ۱۰۵ میلادی، یک مقام دولتی در چین به نام تسای لون اولین کسی بود که صنعت کاغذ سازی را ایجاد کرد . در دوران باستان معمولا بر روی بامبو یا بر روی تکه های ابریشمی نوشته می شد. اما ابریشم گران قیمت و بامبو سنگین بود، که در نتیجه این مواد استفاده و ساخت آسانی نداشتند.

او پوست بسیار ریز و خرد شده درخت توت و بوته شاهدانه را با آب مخلوط کرده وآنرا بصورت یک خمیر مسطح درآورده است سپس برای خروج آب آنرا تحت فشار قرار داده و در مقابل نور خورشید خشک کرده است .کاغذ Ts’ai Lun یک موفقیت بزرگ بود و شروع به استفاده از آن در چین سراسری شد که بعد ها از طریق جاده ابریشم به سایر نقاط جهان گسترش یافت و درسال ۶۵۰ میلادی کاغذ به ژاپن، کره و ایران هم رسید.

 چین مدتها از راز تولیدکاغذ خود محافظت می کرد و تلاش می کرد یک انحصار  به وجود آورد. با این حال در سال ۷۵۱ میلادی، ارتش تانگ توسط ترکان عثمانی در یک نبرد قدرتمند در رودخانه تالاس شکست خورد. بعضی از سربازان چینی و کارکنان کاغذسازی دستگیر شدند و به سمرقند منتقل شدند. آنها کاغذ سازی را از زندانیان چینی آموختند و اولین صنعت کاغذ در بغداد را در سال ۷۹۳ میلادی ساختند و پس از آن در طی سالها صنعت ساخت کاغذ در دنیا فراگیر گردید .

منبع: وبسایت بدر ایران