حیواناتی که تقریبا هیچ خطری برای سایر حیوانات محیط زیست به علت گیاه خوار بودنشان ندارند. و محیط زندگی ما محدود به خاطر شرایط آب و هوایی خاص دارند  و اغلب  در استرالیا و گینه ی نو زیستگاه آنهاست. تعداد کانگوروها در استرالیا از انسان‎ها بیشتر است. این حیوان نماد ملی استرالیا بوده و می‌توان تصویر آن را بر روی تمبرها، سکه‎ها و هواپیماها مشاهده کرد.

چهار نوع گونه کانگورو وجود دارد که عبارتند از کانگوروهای قرمز، آنتیلوپین، خاکستری شرقی و خاکستری غربی.

که گونه ی قرمزآن  بزرگترین جانور کیسه دار جهان محسوب میشود که می‌تواند تا ۲ متر رشد کند. سرعت آنها می‌تواند تا ۶۵ کیلومتر در ساعت برسد و در یک بار جهش می‌توانند به ارتفاع ۳ و طول ۷٫۶ متر بپرند.

کانگوروها حیواناتی اجتماعی هستند و در گروه‎هایی که دست کم در آن ۳ یا ۴ کانگورو وجود دارد زندگی می‌کنند. البته در برخی از این گروه‎ها تعداد کانگوروها به ۱۰۰ عدد نیز می‌رسد.

نکته جالبی که درباره این موجودات دوست داشتنی وجود دارد این است که کانگورهای ماده می‌توانند جنسیت نوزاد خود را تعیین کرده و حتی در مواقعی که شرایط محیطی برای کانگوروهای کوچک مناسب نیست، بارداری خود را به تعویق بیاندازند.

وقتی بچه های کانگورو به دنیا می آیند کاملا کور و بدون مو و بسیار کوچک هستند. این بچه های دو سانتی متری باید دست کم سه ماه کامل داخل کیسه ی  مادرشان  بمانند و شیر بخورند تا کمی جان بگیرند. بعد از سه ماهگی می توانند گاهی از کیسه خارج شوند و هوایی تازه کنند اما برای رشد کامل نیاز دارند که تا هشت ماهگی داخل کیسه ی ضد آب مادرشان نگه داری شوند.

آن ها از هشت ماهگی تا دوسالگی هم که سن تکامل کانگوروهاست همیشه کنار مادرشان می مانند تا کم کم شرایط مناسب برای تشکیل زندگی مستقل آنها  فراهم شود.

امروزه گسترش شهرسازی باعث کوچک تر شدن محل زندگی و از بین رفتن تعداد زیادی از کانگوروها شده است. متاسفانه اغلب کانگوروهای کوچک تر به دست انسان ها، سگ ها و روباه ها شکار می شوند. کانگوروهای بزرگ تر که همان کانگوروهای قرمز و خاکستری هستند قدرت بیشتری برای مراقبت از خود دارند و اگر انسان ها آن ها را نکشند دشمن خاصی تهدیدشان نمی کند.

منبع: صدای استرالیا