چهارصد سال پیش اصفهان بزرگتر از لندن و معروف تر از پاریس و استانبول بود. شهری پرجنب‌وجوش و تاریخی که به دوران باستان برمی گردد . اصفهان در زمان امپراتوری هخامنشیان یکی از بزرگ‌ترین شهرهای جهان بود و اقامتگاه تابستانی سلطنتی گابا که گمان می‌رود در محل اصفهان کنونی قرار داشته باشد، نام گابا به عنوان «جی» باقی مانده است که جغرافی دانان عرب آن را برای قدیمی ترین ناحیه شهر به کار می بردند و گفته می شود که در آن زمان اصفهان با این نام شناخته می شده است.
این شهر که در مرکز ایران قرار دارد توانست برای دومین بار در قرن ۱۶ و ۱۷ میلادی به عنوان پایتخت ایران قدیم برگزیده شود. و به شکوه و عظمت هر چه تمام تر آن بیافزاید.
حتی امروزه، شهر بسیاری از شکوه گذشته خود را حفظ کرده است. بسیاری از بازدیدکنندگان معتقدند اصفهان زیباترین شهر ایران و یکی از زیباترین شهرهای جهان است. بلوارهای پر درخت و باغ های گل در امتداد رودخانه ی دیدنی زاینده رود با پل‌های زیبا و باشکوه سی و سه پل و خواجو که این رود به آرامی از آنها می گذرد و منظره دلچسبی را خلق می کند، معماری باستانی اسلامی، مردم محلی دوست‌دار و مهمان‌نواز، میدان نقش جهان، صدها گنبد و مناره و مکان‌های بسیار زیبای دیگر را در خود جای داده است. بازارها، پل ها، کاخ ها، مساجد و مناره های سرپوشیده همه و همه منجر به ضرب المثل«اصفهان نصف جهان است» شد.
میدان نقش جهان و مسجد جامع اصفهان با قدمتی ۱۳۰۰ ساله در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده اند.
اصفهان علاوه بر ریشه تاریخی، یکی از مراکز مهم آموزشی، فرهنگی، صنعتی و کشاورزی ایران نیز می باشد. مردم اصفهان به دلیل عقل، پایبندی به ارزش‌های دینی، سرسختی و تأثیرگذاری بالایشان در عرصه هنر، فرهنگ و سیاست ایران شهرت فراوانی دارند. همچنین اقلیت های مذهبی مختلف از جمله مسیحیان، زرتشتیان و یهودیان قرن هاست که در این منطقه از همزیستی مسالمت آمیز با جمعیت مسلمان برخوردار بوده اند.
منبع: تاریخچه اصفهان باستان
