کیانوش عیاری نویسنده و کارگردان با سبکی واقع‌گرایانه و داستان‌های منحصر به فردش توانست در سینمای ایران به خوبی بدرخشد عیاری فعالیت سینمایی خود را با ساخت فیلم‌های کوتاه ۸ میلی متری آغاز کرد. او نیز مانند دیگر کارگردانان کارهایی ناموفق که نتوانست رضایت عموم مردم را در بربگیرد و برعکس کارهایی بسیار موفق و جنجالی خلق کرد به عنوان نمونه فیلم «روز باشکوه» فیلم مهیج و درام گونه در سال ۱۳۶۷ تولید شد و از نظر مدیریت و تعداد بازیگر بسیار شلوغ و پرکار بود اما متأسفانه بیش از نیمی از مردم را به خود جذب نکرد و اکثراً روز باشکوه را اثری کم‌ارزش و بدون کیفیت تلقی کردند. اما فیلم‌های بسیاری هم نظیر آبادانی‌ها که بسیار مورد علاقه و توجه عموم قرار گرفت و برنده چندین جایزه از جمله پلنگ نقره‌ای بهترین فیلم از جشنواره فیلم لوکارنو در سال ۱۳۷۳ شد.
کیانوش عیاری کارگردان فیلم مستند و داستانی در سال ۱۳۳۰ در اهواز چشم به جهان گشود او از کودکی به فیلم سازی و داستان نویسی بسیار علاقه نشان می‌داد به گونه‌ای می‌گوید: وقتی کودکی شش ساله بود و اصلاً نمی‌دانست زاویه دید چیست یا اصلاً شغلی به نام فیلمسازی وجود دارد یا خیر مقوایی را لوله می‌کرد و از آن به مردم و تعقیب کردن حرکتشان نگاه می‌کرد به آن گونه که روی چیزهایی که دوست داشت ببیند را فوکوس می‌کرد و به چیزهای دیگر بی اهمیت بود این کار اولین گرایش و علاقه او به سینما و فیلم برداری را نشان می‌داد.
او کار حرفه‌ای فیلمسازی خود را به عنوان کارگردان با فیلم تنوره دیو آغاز کرد که برگزیده بهترین کارگردانی در چهارمین جشنواره فیلم فجر شد و این سکوی پرتابی برای با اعتماد به نفسی هرچه بیشتر به سوی موفقیت و دست یافتن به آرزوی کودکی‌هایش بود و توانست با خلق فیلم‌هایی چون بودن یا نبودن، آن سوی آتش، شاخ گاو، بیدار شو آرزو، مجموعه خانه پدری و ... به شهرت بسیار و ده ها جایزه دست یابد.
www.JADVALKATIBEH.com
