تمدن های سراسر جهان حداقل چهار هزار سال است که شروع هر سال جدید را جشن می گیرند. جشن سال نو که جشنی با شکوه ، سراسر خنده و خوشحالی، خیابان های مملو از مردم محلی، رقص، آتش بازی، خوردن خوراکی های تزئین شده هوس برانگیز ویژه سال نو، آرزوی های زیبا برای سال جدید و دورهمی و میهمانی های دوستانه که از فکر کردن به آن ها نیز قند در دل آدم آب می کنند. امروزه، بیشتر جشن‌های سال نو از ۳۱ دسامبر که شب سال نو و آخرین روز تقویم میلادی است آغاز می‌شود و تا ساعات اولیه یکم ژانویه روز سال نو ادامه می‌یابد. اما کشورهایی نیز مانند کشور باستانی ما ایران جشن سال نو را بر اساس روز اول تقویم شمسی قمری برگذار می کنند. اما اگر خیلی به این جشن های سال نو علاقه دارید باید جمع کنید از ایران برید و به ویتنام مهاجرت کنید چون در این کشور که انگار علاقه زیادی هم به جشن سال نو دارند هم سال نو قمری و هم سال نو میلادی را جشن می گیرند و شانس لذتی مضاعف را در سراسر کشور افزایش می دهند. جشن «تت» که در این کشور از اهمیت فرهنگی بسیار بالایی نیز برخودار است به عنوان آغاز سال قمری و با شکوه هرچه تمام تر برگزار می شود.

بر اساس اسناد تاریخی، در قرن سیزدهم، مردم ویتنامی اغلب تعطیلات تت را با کشیدن خالکوبی روی خود، نوشیدن مشروب برنج چسبناک سنتی، استفاده از آجیل فوفل برای پذیرایی از مهمانان و خوردن کیک چانگ، پیاز ترشی جشن می گرفتند. در زبان ویتنامی، جشن تت همچنین به معنای خوردن است، که نقش مهم غذای سال نو قمری ویتنام را تأیید می کند. یکی از ضرب المثل های سنتی ویتنامی نشان می دهد که شما می توانید در تمام سال به جز سه روز از جشنواره تت گرسنه باشید، زیرا ده ها غذا و دسر خوشمزه در سال نو قمری در ویتنام برای پذیرایی از اجداد و همچنین همه اعضای خانواده تهیه می شود.

 منبع: ویکی پدیا/ تاریخچه سال نو / http://en.wikipedia.org/   

www.JADVALKATIBEH.com..........................................Instageram:Magazine.Katibeh..........................................YouTube:Katibeh Magazine