شهسوار یکی از شهرهای زیبای استان مازندران در شمال ایران است که بیشتر ایرانیان آن را به سرزمینی با طبعیتی سرسبز و زیبا می‌شناسند. این شهر یکی از شهرهای باستانی کشور در زمان حکومت هخامنشیان، بوده است.

سکنه باستانی و بومی تنکابن «آماردها» بودند که در زمان شاهنشاهی هخامنشیان در کرانه جنوبی دریای خزر با اقوام کادوسی و تپوری زندگی می‌کردند. گفته می‌شود که نژاد بومی این منطقه به قبل آریایی‌ها و حتی به انسان‌های نخستین که از آفریقا به اروپا و آسیا آماده بودند، باز می‌گردد.

در مورد وجه تسمیه تنکابن بیان شده که تنکابن با تنک آب بن یعنی جائیکه جلگه ساحلی دریای کاسپین تنک می‌شود. در زبان مازندرانی «تنک» به معنی اندک و کم است. آن قسمت از ساحل دریا که اندک از بن کوه فاصله دارد، به عبارت دیگر آن قسمت از ساحل دریا که با پهنای کمی از بن آب ظاهر شده‌ است، تنک آب بن یا تنکابن نامیده شده‌است.

تنکابن همچنین مرکز منطقه محال ثلاث تنکابن در دوران حکومت قاجار بوده که در دوران حکومت پهلوی به نام شهسوار تغییر نام پیدا کرد و پس از انقلاب اسلامی مجددا با نام تنکابن شناخته می‌شود.

تنکابن هم مانند دیگر شهرهای ساحلی استان مازندران دارای طبیعت بی‌نظیری است. این شهر مملو از جاذبه‌های گردشگری است و بهترین‌های آن شامل جنگل‌های دوهزار و سه هزار، دشت دریاسر، روستای قلعه گردن، پلاژ ساحلی عباس‌آباد، آبگرم فلک‌ده، پارک ملی خشکه‌داران، قله سیالان، آبشارهای کوه‌سر، آبشار جلیسان، پارک جنگلی چالدره، و قلعه مارکوه می‌شود. زیبایی‌های طبیعی و رویایی جنگل‌های دوهزار و سه‌هزار، آب وهوای مطبوع ییلاقی وچشم‌اندازهای بسیار جذاب ساحلی، این شهرستان را به یکی از مناطق دیدنی  در شمال کشور تبدیل کرده است.

شهر تنکابن جدا از جنگل‌های رویایی و سرسبزش به خاطر باغ‌های کیوی، پرتقال، چای نیز زبانزد خاص و عام است.. تنکابن از سویی دیگر قطب پرورش ماهی ایران و رتبه اول در مرکبات در کل کشور را نیز دارا است. و صنایع‌دستی این شهر نیز شامل نمدمالی، گلیم بافی، جوراب بافی، چادرشب بافی، سفالگری میشود.

منبع: کجارو

www.JADVALKATIBEH.com..........................................Instageram:Magazine.Katibeh........................................YouTube:Katibeh Magazine