شاید ترسناک ترین و دلهره اور ترین سلاح جنگی باشد؛ سلاح نهفته در دل خاک که با کوچکترین حرکت بر روی او به ناگاه منفجر میشود. سلاحی که در گوشه ای از خاک کمین کرده و هر چند وقت یک بار از کمینگاه خود بیرون میآید و به همهی مردم میگوید که من دشمن خاموش شما «مین» هستم.
مین این قاتل ترین سلاح انسانی که از مقداری ماده منفجره یا هر ماده کشنده دیگری تشکیل شده، در محفظهای فلزی، چوبی یا پلاستیکی قرار میگیرد و برای نابودی و آسیبزدن به هرچه در مسیرش است به کار میرود. مینها تفاوتی بین نظامیان و غیرنظامیان نمی گزارند و پس از پایان جنگ نیز هم همچنان باقیمیمانند و
تراژدی دردناک خود را تکرار میکنند.
هماکنون ۶۰ کشور جهان آلوده به مین است و مردمان بسیاری با کابوس رویارویی با این قاتلین کوچک و خاموش زندگی میکنند. سایه شوم هر مین که در زمین کاشته میشود تا سالهای سال بر سر ساکنان آن مناطق باقی میماند. ایران دومین کشور آلوده به مینِ جهان پس از مصر است و با وجود پاکسازیهای صورت گرفته هنوز مینهایی در دل خاک باقی مانده اند که از میان شهروندانِ عادی قربانی میگیرد. امروز و با وجود گذشت سالها از دوران جنگ تحمیلی، صدای انفجارِ مین در کوچهها و زمینهای بازی برای مردم این دیار، صدایی آشنا است. و در جای، جای خاک این دیار هر روز دستی، پایی و تنی بی سر جا میماند.
بنابر پیش بینی مرکز مین زدایی کشور، پاکسازیِ مناطق آلوده به مین ۱۰ سال دیگر طول خواهد کشید.
۱۰ سالی که مردم مناطق مرزی باید بر روی مین زندگی کنند و مشخص نیست که چه تعداد دیگر کشته و یا نقص عضو میشوند.
واقعیت این است که کاشت بذر مین در خاک کشورهای درگیر جنگ امری طبیعی ست، اما در دوران پسا جنگ سازمان ملل و جوامعی که شعارهای بشر دوستانه سر میدهند باید با کمک به این گونه کشورها، قلب زمین را از این بذر مسموم و کُشنده، پاک کنند.
به امید روزی که کودکان مناطق مرزی نیز بدون دلهره در شهر و دیار خود بازی کنند و کشاورزان و دامداران نیز بدون ترس و نگرانی به در آوردن نان وروزی خود بپردازند.
www.JADVALKATIBEH.com .............................................. Instageram: Magazine.Katibeh ................................. YouTube: Katibeh Magazine