در قرن بیستم شاهد جنبش‌های ادبی و هنری بی‌شماری هستیم که تحت شرایط خاص این دوران به وجود آمده‌اند؛ جنبش‌هایی که به‌سرعت ظهور کردند و به همان سرعت نیز به تاریخ پیوستند. شعر و ادبیات ایتالیا در بستری که شکل‌گرفته گاه تحت تأثیر جنبش‌های کشورهای دیگر بوده و گاه خود پیش‌گام این جنبش‌ها بوده است همچون مکتب فوتوریسم که به فراتر از مرزهای ایتالیا گسترده شد و جنبش‌های دیگری نظیر «وریسم»، ارمتیسم و کرپوسکولاریسم که در گستره مرزهای ایتالیا باقی ماندند. یکی از سبک های شعری که در ایتالیا از این نظر تأثیر گذار بوده است، سبک وریسم می‌باشد.

وریسم از نظر لغوی معادل واژه ایتالیایی verismo به معنای حقیقت است، اما از لحاظ اصطلاحی وریسم(Verisme) عنوان مکتبی در هنر و ادبیات ایتالیایی است که در اواخر سده نوزدهم در جنوب ایتالیا پدید آمد و در واقع تقلید و آمیزه ای از دو مکتب واقع گرایی(رئالیسم) و طبیعت گرایی(ناتورالیسم) فرانسوی است.

موسس و پایه گذار آن نویسنده زبردستی بود اهل سیسیل به نام «جیووانی ورگا» است که در زمان جوانی داستان های عوام پسندی می­نوشت ولی در میانسالی به توصیف عمیق و فیلسوفانه زادگاه خویش پرداخت. او با لحن تند و بی پرده ای شیوه بیان نویسندگان قدیم ایتالیا را با فلسفه اخلاقی توماس هاردی انگلیسی در هم آمیخت و زبان ساده، منسجم و برنده ای آفرید که به ایجاد یک مجموعه داستان به نام «قصه های روستایی» و دو رمان محکم و قوی منتهی شد.

از دیگر نویسندگان مکتب وریسم،  میتوان به «لوئیجی کاپووانا» اشاره کرد که این مکتب را «مطالعه واقعیت ها» می­نامد. او با مجموعه داستان های کوتاه بررسی های زنان و رمان مشهورش گیاچینتا وریسم را به اوج شکوفایی رسانید. از دیگر وریست­های به نام، «گراتسیا دلدا» است که به پاس رمان هایش برنده جایزه نوبل ادبیات سال(۱۹۲۶)شد. این مکتب امروز به عنوان نمونه بی مانند هنر داستان سرایی ایتالیا تلقی می شود.

منبع: وریسم یا واقع‌گرایی محض نوشته شهاب زمانی

www.JADVALKATIBEH.com ............................................ Instageram: Magazine.Katibeh ................................. YouTube: Katibeh Magazine