خشک سیمی، خشک چوبی، خشک پوست از کجا می آید این آوای دوست...

تفسیر این شعر اشاره به ارتباط صمیمی نوازنده و سازش دارد. به طوری که نوازنده میشود خالق و از چوب و سیم و پوست بی جان، چنین اصوات نافذ و با شکوهی ایجاد میکند و آنچه در دل از  احساسات زیبایی که با نواختن «تارش»  ایجاد می­شود با زبان موسیقی سازش بیان میکند.

 تار  در لغت به معنی «زه یا رشته» میباشد. و برگرفته از ذهن و ایده هنرمندان ایرانی است  این ساز از دو کاسه تشکیل شده به لحاظ ظاهری اگر از روبرو که به آن نگاه کنید شبیه به دو قلب بهم چسبیده است. و از پشت شبیه به یک انسان نشسته.

 این ساز در زمان فارابی موسیقیدان معروف ایرانی شکل گرفته و بعدها توسط صفی الدین ارموی و دیگر بزرگان به سمت تکامل پیش رفته است. خوش ساخت ترین الگوی تار مربوط به استاد یحیی از تار سازان چیره دست اصفهان می باشد. استاد یحیی در تهیه و ساخت تار  ذوق بسیاری داشته و سازهای او از نظر صدا دهی و زیبایی حرف اول را میزده. گره های چوب را قرینه هم قرار میداده و در چهار گوشه کاسه ساز از آنها استفاده میکرده که به «چهارگل» معروف است. این طراحی بی نظیر از نشانه های بارز تارهای یحیی است.

تار را امروزه به عنوان مادر سازهای ایرانی میشناسند. صدای تار فراگیر و محزون است و حال و هوای کاملا شرقی دارد. وقتی زخمه یا همان مضراب به تار میخورد، انگار تاریخ و فرهنگ ایرانی پشت این مضراب نهفته است. به دلیل حال و هوای عرفانی و آرام بخش آن بسیاری از عرفا و شعرا و فیلسوفان ارادت خاصی به «تار» دارند.

بِنْواز چَنگِ عشقْ تو به نَغْماتِ لَمْ یَزَلْ .................... کَزْ چَنگ‌های عشقِ تو جان است تارِ تار

اَنْدَر هَوایِ عشق تو از تابشِ حَیات .................... بِگْرفته بیخ‌های درخت و دَهَد ثِمار

 منبع: وبسایت نت به نت

www.JADVALKATIBEH.com ............................................ Instageram: Magazine.Katibeh ................................. YouTube: Katibeh Magazine