کُره (به انگلیسی: Sphere) فیلمی محصول سال ۱۹۹۸ و به کارگردانی بری لوینسون است. در این فیلم بازیگرانی همچون داستین هافمن، شارون استون، ساموئل ال.
جکسون، لیو شرایبر، پیتر کایوتی، کویین لطیفه، هوی لویس، جیمز پیکنز جونیور و رالف تاباکین ایفای نقش کرده‌اند.
بری لوینسون (به انگلیسی: Barry Levinson) (زاده ۶ آوریل ۱۹۴۲) کارگردان، تهیه‌کننده و هنرپیشه آمریکایی یهودی‌تبار سینما و تلویزیون است.
لوینسون با چهل سال فعالیت هنری، ۴۰ اثر سینمایی و تلویزیونی در کارنامه دارد. وی برای فیلم مرد بارانی(۱۹۸۸) موفق به دریافت جایزه اسکار برای بهترین کارگردانی شده‌است. از دیگر آثار وی می‌توان به صبح به خیر، ویتنام(۱۹۸۷)، باگزی (۱۹۹۱)، افشاگری (۱۹۹۴)، کُره (۱۹۹۸)، راهزنان (۲۰۰۱)، چه اتفاقی افتاده؟ (۲۰۰۸) و شهر را بلرزان (۲۰۱۵) اشاره کرد.
داستین لی هافمن (به انگلیسی: Dustin Lee Hoffman) (زادهٔ ۸ اوت ۱۹۳۷) هنرپیشه آمریکایی برندهٔ جایزه اسکار است.
زندگی‌نامه
هافمن در لس آنجلس به دنیا آمد. وی پسر دوم لیلیان و هری هافمن است. پدرش یهودی روسی الاصل بود که علاوه بر طراحی مبلمان به عنوان خیاط در کلمبیا پیکچرز کار می‌کرد و مادرش هنرپیشه آماتور تئاتر بود. برادر بزرگترش رونالد وکیل و اقتصاددان است. خانواده هافمن نام داستین را از روی نام داستین فارنوم بازیگر فیلم مرد زن صفتساخته سیسیل بی. دمیل برای فرزند خود برگزیدند. هافمن در ابتدا برای پزشکی درس خواند اما پس از مدتی تحصیل را رها کرد و به شغل‌های مختلفی مثل دستیاری روان‌پزشکی، پیش‌خدمتی، ظرف‌شوری، تایپیستی و روزنامه‌فروشی پرداخت تا اینکه به هنرستان موسیقی و هنر لس‌آنجلس آمریکا راه یافت.
دههٔ ۶۰ میلادی
هافمن در سال ۱۹۶۷ به لطف بازی در فیلم «فارغ‌التحصیل» به کارگردانی مایک نیکولز که از آن به عنوان یکی از فیلم‌های نمادین سینمای آمریکا یاد می‌شود، یک شبه به مقام یک ستاره رسید و برای اولین بار نامزد اسکار بهترین بازیگر مرد شد. فارغ‌التحصیل به کارگردانی مایک نیکولز عنوان فیلمی پیش رو و تأثیرگذار بود که داستین هافمن ۳۰ ساله در آن نقش جوانی احساساتی و سر به هوا به نام بن برادوک را بازی می‌کرد که پس از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه، به اصرار خانواده متمول و اعیانش مجبور به ازدواج می‌شود. تصمیمی که در نهایت به اتفاقی مضحک و خنده دار اما جسورانه و موفقیت‌آمیز ختم می‌شود. فارغ‌التحصیل در آن سال، عنوان پرفروش‌ترین فیلم سال را از آن خود کرد و امروزه به عنوان بیست و یکمین فیلم پرفروش تاریخ سینما بر حسب نرخ تورم شناخته می‌شود. سال ۱۹۶۹ هافمن در فیلم «کابوی نیمه‌شب» ساخته
تحسین‌برانگیز جان شلزینجر ایفای نقش کرد. این فیلم داستان زندگی دو جوان دست از پا درازتر را روایت می‌کند که یکی از شهرستان به شهر آمده و دیگری مفلسی است که در همان شهر زندگی می‌کند. نقشی که هافمن در این فیلم بازی کرد همین مفلس کارتن خواب به نام راتسو ریتسو بود. او در این فیلم نیز بسیار خوش درخشید و بار دیگر کاندیدای دریافت اسکار بهترین بازیگر مرد شد. پس از دو فیلم موفق فارغ‌التحصیل و کابوی نیمه‌شب، هافمن در فیلم جان و ماری ساخته پیتر ییتس حضور یافت.
دههٔ ۷۰ میلادی
شروع دهه هفتاد برای هافمن بسیار طلایی بود و او این روند را در تمام این دهه با موفقیت ادامه داد. او که با سه سال سابقه حضور در سینما به تمامی خواسته‌هایش غیر از جایزه اسکار رسیده بود. در سال ۱۹۷۰ در فیلم «بزرگ‌مرد کوچک» ساختهٔ آرتور پن، نقش جک کراب را با مهارت ایفا نمود. فیلم عنوان هفتمین فیلم پرفروش سال را از آن خود نمود.
سال ۱۹۷۱ هافمن در فیلم سگ‌های پوشالی ساختهٔ کارگردان برجسته سینمای آمریکا سام پکینپا به ایفای نقش پرداخت که موفقیت چندانی برای وی به همراه نیاورد. دو فیلم بعدی وی با نام‌های «هری کلرمن کیست» و آلفردو، آلفردو کارهای ناموفقی در پرونده کاری هافمن محسوب می‌شوند. پس از این دو کار، هافمن در سال ۱۹۷۳ در فیلم محبوب و پرفروش پاپیون در کنار استیو مک‌کوئین به ایفای نقش پرداخت. او نقش لوئیس دگا زندانی بینوایی را بازی می‌کند که برخلاف دوست خود پاپیون که به فکر فرار از زندان و تغییر وضعیت فعلی است، وی بسیار محافظه کار و خطر ناپذیر است؛ و در پایان نیز با نگاهی پر معنا، آزادی دوست و یار دیرین خود را نظاره می‌کند.
در سال ۱۹۷۴ برای سومین بار در فیلم «لنی» ساختهٔ باب فاسی نامزد اسکار نقش اول مرد شد. سال ۱۹۷۶وی با حضور در دو فیلم موفق «همه مردان رئیس‌جمهور» و «ماراتن من»توانست موفقیت‌های سینمایی خود را تداوم بخشد. هافمن در فیلم همه مردان رئیس‌جمهور، نقش کارل برنستین گزارشگر جوان روزنامه واشینگتن پست را ایفا
نمود. این فیلم که بعدها به یکی از مهم‌ترین فیلم‌های سیاسی تاریخ سینما بدل گردید، داستان تقلب انتخاباتی در زمان ریچارد نیکسون که به رسوایی واترگیت مشهور شد، را روایت می‌کند. کارل برنستین با بازی هافمن در کنار شخصیت باب وودوارد با بازی رابرت ردفورد در این فیلم از محبوب‌ترین قهرمان‌های تاریخ سینما به‌شمار می‌آیند. سال ۱۹۷۹ داستین هافمن با حضور در فیلم کریمر علیه کریمر توانست اولین جایزه اسکار بازیگری خود را بدست آورد. فیلم نیز جوایز مهمی چون جایزه اسکار بهترین فیلم و بهترین کارگردانی را تصاحب کرد.
دههٔ ۸۰ میلادی
دههٔ ۸۰ برای هافمن سرشار از موفقیت‌های سینمایی بود. وی در سال ۱۹۸۲ در فیلم بسیار پرفروش «توتسی» حضوری خاطره انگیز داشت و توانست در کنار نامزدی نقش اول جایزه اسکار، دو جایزه معتبر گلدن گلوب و بفتا را از آن خود کند. فروش فوق‌العاده توتسی در کنار نقدهای مثبت فیلم، هافمن را به عنوان یکی از معدود فاتحان گیشه که محبوب منتقدان سینما نیز بود تثبیت کرد. «مرد بارانی» ساختهٔ بری لوینسون دیگر فیلم مطرح داستین هافمن در این دهه است که اکثر جوایز معتبر سینمایی از جمله اسکار نقش اول مرد را برای وی به ارمغان آورد. این فیلم نیز همچون فارغ‌التحصیل و کریمر علیه کریمر لقب پرفروش‌ترین فیلم سال را از آن خود کرد.
دههٔ ۹۰ میلادی
دهه ۹۰ آغاز میان‌سالی او و به هرحال کمتر شدن حضور وی در فیلم‌های شاخص هم بود. با این همه حضور او در فیلم «سگ را بجنبان» محصول ۱۹۹۷ در کنار رابرت دنیرو چشم‌گیر بود؛ و توانست برای هفتمین بار نامزد جایزه اسکار نقش اول مرد شود. فیلم‌های دیک تریسی، هوک، قهرمان، شیوع، خفتگان، شهر دیوانه، بوفالوی آمریکایی و پیام‌آور: داستان ژان دارک دیگر کارهای وی در دههٔ ۹۰ می‌باشند.
هافمن در سال ۱۹۹۷ جایزه افتخاری گلدن گلاب و در سال ۱۹۹۹ جایزه یک عمر دستاورد بنیاد فیلم آمریکا را از آن خود کرد.
دههٔ ۲۰۰۰ میلادی
او در دههٔ جدید بر خلاف دهه‌های پیشین در کارهای‌های شاخصی حضور نیافت؛ و فیلم‌های هیئت منصفه فراری، در جستجوی ناکجاآباد، سرگذشت ناگوار، ملاقات با فوکرها، شهر گمشده، آخرین شانس هاروی ،فوکرهای کوچک و صداپیشگی در فیلم‌های پاندای کونگ‌فوکار مهم‌ترین کارهای وی در هزاره جدید میلادی می‌باشند.
وی در مقام کارگردانی نیز اولین فیلم خود را با نام کوارتت در سال ۲۰۱۲ ساخت؛ که توانست به فروش قابل توجه ۵۹$ دست یابد. هافمن در سال ۲۰۱۳ به دلیل ابتلا به بیماری سرطان تحت عمل جراحی قرار گرفت؛ که حال جسمانی وی، پس از عمل خوب و مساعد توصیف شد.
امروزه داستین هافمن، در کنار رابرت دنیرو، جک نیکلسون و آل پاچینو به عنوان بزرگان بازیگری در سینمای مدرن شناخته می‌شوند.
شارون وُن استون (انگلیسی: Sharon Yvonne Stone; زادهٔ ۱۰ مارس ۱۹۵۸)، هنرپیشه ، تهیه کننده و مدل‌آمریکایی است. در دهه ۱۹۹۰ تبدیل به یک بازیگر زن
مشهور در زمینه فیلم و تلویزیون شد. وی برنده یک جایزه امی ساعات پربینده و جایزه گلدن گلوب است؛ همچنین نامزد دریافت جایزه اسکار و جایزه انجمن بازیگران است. او به عنوان نماد جنسی محبوب دهه ۹۰ میلادی شناخته میشد.
زندگی‌نامه
شارون استون زادهٔ مدویل ایالت پنسیلوانیا است. وی هنگامی که ده ساله بود در یکی از رستوران‌های مک دونالد مشغول به کار شد. نمره تست هوش او در نوجوانی ۱۳۰ بوده‌است. شارون استون در دهه‌های۱۹۹۰ و ۱۹۸۰ با بازی در فیلم‌هایی مانند یادآوری کامل و کازینو به هنرپیشه‌ای مطرح تبدیل شد.
جنجال‌ها
در صحنه‌ای از فیلم غریزه اصلی در حالی که بازجو در حال صحبت کردن با شارون استون است تصویر مبهمی از آلت تناسلی استون به نمایش درمی‌آید. این پلان بعدها باعث جنجال فراوانی شد. شارون استون یکی از دلایل فروش بالای این فیلم را این صحنه دانسته‌است.
در سال ۲۰۰۸ و در شصت و یکمین دوره جشنواره فیلم کن شارون استون طی اظهاراتی با انتقاد از عملکرد دولت چین در سرکوب قیام تبت، وقوع زمین‌لرزه سیچوان را نتیجه اقدامات خشونت‌آمیز دولت چین دانست. در نهایت شارون استون به خاطر این سخنان خود عذرخواهی کرد ولی دولت چین نمایش فیلم‌هایی را که او در آن نقش‌آفرینی می‌کند در آن کشور ممنوع کرد. همچنین شرکت کریستن دیور اعلام کرد که دیگر از تصاویر شارون استون در تبلیغات خود در کشور چین استفاده نخواهد کرد.
www.JADVALKATIBEH.com ............................................. Instageram: Magazine.Katibeh ................................................. YouTube: Katibeh Magazine
