سرزمین پهناور ایران دارای کوهها و قلههای بسیاری متعددی است که در جایجای این سرزمین سر به فلک کشیدهاند. در میان تمامی کوههای ایرانزمین، این قله در فرهنگ کشورمان نماد پایداری و استواری است جایگاه ویژهای را دارد.قله ای تنها و با ابهت در رشته کوه های بهم تنیده البرز ، که ۵۶۱۰ متر ارتفاع دارد.
کوه دماوند که در دوران چهارم زمینشناسی موسوم به دوران هولوسین تشکیلشده است و به عنوان بلندترین کوه ایران و خاورمیانه و همچنین بلندترین قله آتشفشانی آسیا شناختهشده است در شمال ایران قرار دارد از همان دوران قدیم در میان ایرانیان شهرت داشته است. ۷۴۴ سال قبل از میلاد مسیح و در دوران آشوریان از کوه دماوند با نام بیکنی در متون مختلف یادشده است و از آن زمان به بعد کوه اسطورهای دماوند برای مردم ایرانزمین همواره مقدس و موردتوجه بوده است. در کتاب مقدس اوستا، تورات و بسیاری دیگر از کتب تاریخی از کوه دماوند به نامهای مختلف یادشده است. حتی از این کوه زیبا در داستانهای اساطیری ایران هم نام آورده شده است. در کتاب بینظیر شاهنامه، حکیم ابوالقاسم فردوسی از کوه دماوند به سبب آنکه ضحاک (پادشاهی ستمگر و اژدهایش) در آن به بند کشیده شده بود، یاد میکند
در مورد دلیل نامگذاری دماوند در فرهنگ معین اینچنین آمده است: دم (دمه، بخار) + اوند = دماوند؛ دارای دمه و دود و بخار (آتشفشان). آتشفشان خاموشی که اکنون فوران گازهای گوگرد و تپه های گوگردی تنها نشانه های باقی مانده از این آتشفشان هستند ، ولی واهمه زنده شدن این دیو سپید پای بربند همواره برای ساکنان اطرافش وجود داشته.
.طبیعت زیبای کوه دماوند دارای هفت یخچال طبیعی است و در ارتفاعات مختلف کوه دماوند، گیاهان گوناگون و زیادی رشد میکنند که برخی از این گیاهان را فقط در یک ارتفاع خاص میتوان دید. دامنه کوه دماوند کاملاً پوشیده از شقایقیست که به عنوان یک نوع شقایق منحصربهفرد در دنیا شناختهشده است و با نام شقایق لار و رینه در کتابهای معتبر گیاهشناسی جهان به ثبت رسیده است.
هم چنین این کوه زیبا در ایران دارای یک روز ملی است. در تقویم ملی ایران شب سیزدهم تیرماه را روز ملی دماوند نامیدهاند.
کوه دماوند این دلبر بلندقامت طبیعتِ ایران نمونهای از دلبستگی زمین به آسمان است و این قد برافراشتنها و دست به آسمان بردنهای زمین است که با ظاهر پر غرور و استوارش، آغوشی گشوده و مهربان دارد و آرامشش را به همه هدیه کرده است.