«داستان اسباب‌بازی» (Toy Story) یک فیلم کمدی پویانمایی رایانه‌ای آمریکایی، محصول سال۱۹۹۵ است که توسط پیکسار ساخته شد و والت دیزنی پیکچرز آن را منتشر کرد. این فیلم، اولین قسمت از داستان اسباب‌بازی، اولین فیلم بلند پویانمایی تمام رایانه‌ای و همچنین اولین فیلم بلند پیکسار است. این فیلم به کارگردانی جان لستر، نوشتهٔ جاس ویدون، اندرو استنتون، جوئل کوهن و الک سوکولو، براساس داستانی از لستر، استنتون، پیت داکتر و جو رنفت بوده‌است. ساخت موسیقی فیلم برعهدهٔ رندی نیومن، تهیه‌کنندگان آن بونی آرنولدو رالف گوگنهایم و استیو جابز و ادوین کتمول نیز تهیه‌کنندگان اجرایی این فیلم بوده‌اند. صداپیشگیِ تام هنکس، تیم آلن، دان ریکلس، والاس شاون، جان راتزنبرگر، جیم وارنی، آنی پاتس، آر. لی ارمی، جان موریس، لاری میت کالف و اریک ون دتن در این فیلم صورت می‌گیرد. فیلم در دنیایی روایت می‌شود که اسباب‌بازی‌ها، وقتی انسان‌ها حضور ندارند، جان می‌گیرند و داستان بر رابطهٔ وودی، عروسک گاوچران قدیمی با بند کشیدنی و باز لایتیر، اکشن فیگور فضانورد نوین متمرکز است که از دو حریف که برای محبت‌های صاحبشان، اندی با هم رقابت می‌کنند، به دوستانی تبدیل می‌شوند که با هم کار می‌کنند تا پس از جدایی از اندی، به او ملحق شوند.
پس از موفقیت فیلم کوتاه اسباب‌بازی فلزی در سال ۱۹۸۸، دیزنی به پیکسار پیشنهاد همکاری داد تا یک فیلم پویانمایی رایانه‌ای تولید کند که از منظر اسباب‌بازی کوچک روایت می‌شد. لستر، استنتون و داکتر پیش‌نویس اولیه را نوشتند که دیزنی آن را رد کرد؛ زیرا می‌خواستند لحن فیلم «پرتنش‌تر» باشد. پس از چندین حلقهٔ داستان فاجعه‌بار، تولید متوقف و فیلم‌نامه بازنویسی شد تا لحن و موضوع موردنظر پیکسار را بهتر منعکس کند: «اسباب‌بازی‌ها عمیقاً می‌خواهند بچه‌ها با آن‌ها بازی کنند و... این میلِ امیدها، ترس‌ها و اعمال است که آن‌ها را برمی‌انگیزد.» استودیو که در آن زمان متشکل از تعداد نسبتاً کمی کارمند بود، فیلم را تنها تحت محدودیت‌های جزئی مالی تولید کرد. داستان اسباب‌بازی در ۱۹ نوامبر ۱۹۹۵ در تئاتر ال کاپیتان در لس آنجلس به نمایش درآمد و در ۲۲ نوامبر ۱۹۹۵ در سینماهای آمریکای شمالی اکران شد. فروش کلی این فیلم بیش از ۳۷۳ میلیون دلار در سراسر جهان بود و دومین فیلم پرفروش سال ۱۹۹۵ شد. این فیلم مورد تحسین منتقدان قرار گرفت و در سایت راتن تومیتوز دارای امتیاز ۱۰۰٪است. داستان اسباب‌بازی به دلیل نوآوری فنی پویانمایی سه بعدی، شوخ‌طبعی و پیچیدگی موضوعی فیلم‌نامه، موسیقی و اجراهای آوازی (به‌ویژه هنکس و آلن) مورد ستایش قرار گرفت. این فیلم توانست نامزد دریافت سه جایزهٔ اسکار برای بهترین فیلم‌نامه غیراقتباسی (اولین پویانمایی که نامزد دریافت این جایزه شد)، بهترین ترانه برای «من دوست تو هستم» و بهترین موسیقی فیلم شود و موفق شد جایزهٔ اسکار دستاورد ویژه را دریافت کند. موفقیت داستان اسباب‌بازی ایجاد فرنچایز چندرسانه‌ای و مجموعه‌ای متشکل از سه دنباله را رقم زد که با داستان اسباب‌بازی ۲ (۱۹۹۹) شروع شد.
«اندی» پسر بچه‌ای شش ساله است که اسباب بازی‌هایش را خیلی دوست دارد. اما دانستن این موضوع که اسباب بازی‌ها زنده می‌شوند کمی عجیب به‌نظر می‌رسد. «وودی»، گاو چرانی قدیمی و اسباب بازی مورد علاقهٔ اندی، رهبر تمامی اسباب بازی‌ها در اتاق اندی است. دوستان وودی یک دایناسور، خوک، سگ و سیب زمینیهستند. اندی در جشن تولدش، تکاوری فضایی به نام «باز لایت یر» هدیه می‌گیرد و این اسباب بازی جدید جای وودی را تا حدی تنگ می‌کند. حس حسادت وودی منجر به چشم و هم‌چشمی می‌شود. طی بروز اتفاقاتی وودی و باز سر از خانهٔ پسر همسایه، «سید»، درمی‌آورند که از قضا این پسر عادت به شکنجه و خراب کردن اسباب بازی‌ها دارد. وودی و باز باید هر چه زودتر به خانهٔ اندی برگردند چون تا چند روز آینده خانوادهٔ اندی قصد اسباب کشی دارد.
