میرزا نَعیم بن عبدالکریم سدهی مشهور به نعیم اصفهانی (۱۸۵۶–۱۴ مارس ۱۹۱۶) شاعر ایرانی بود.

• زندگی

نعیم بن عبدالکریم سدهی در ۱۸۵۶م/۱۲۷۲ ق در ده فروشان، سدهٔ اصفهان (خمینی‌شهر کنونی) زاده شد. مقدمات فارسی و عربی را همان‌جا یادگرفت، سپس در اصفهان ادامه داد. «نعیم طبعی لطیف و ذوقی سرشار داشت و از آغاز جوانی شعر می‌سرود.» در ۱۸۸۱م به تهران کوچ کرد و کارمند سفارت بریتانیا شد. اصفهانی در صبح ۹ جمادی‌الاول ۱۳۳۴/ ۱۴ مارس ۱۹۱۶ در تهران درگذشت؛ ماده‌تاریخ آن از نظمی تبریزی:

دریغا نعیم، آنکه در شاعری

چنو کس گهرهای معنفی تفت

دریغا، که صراف دور زمان

ز دست آنچنان گوهری داد مفت

ادیبی پی سال تاریخ او

نعیم از بلا و غم آسوده گفت

• زندگی شخصی

نعیم سدهی اصفهانی در شعبان ۱۲۹۸/ ژوئیه ۱۸۸۱ از مذهب تشیع به بهائیت گروید، پس از آن به تهران مهاجرت کرد. نظمی تبریزی نوشته که «چون دوستان و همشهریانش نسبت به وی بدبین شدند و گاهی درصدد آزارش برآمدند، ناگزیر ترک یار و دیار گفت و به تهران گفت.» او در تهران در سفارت بریتانیا به عنوان آموزگار زبان فارسی استخدام شد.